Wednesday, November 26

คนเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมแต่ทำไมให้นมแม่ไม่เห็นง่ายเลย

ขอเขียนเล่าประสบการณ์ให้นมแม่ของตัวเองหน่อย ไหนๆก็ให้มาได้จนครบหกเดือนตามที่ตั้งใจไว้ตั้งแต่แรกแล้ว

ที่ขึ้นหัวบล็อกไว้อย่างนั้นก็เพราะว่าให้นมแม่นี่มันไม่ง่ายจริงๆนะ อ้อมเองก็แม่มือใหม่ อ่านหนังสือมากมาย หาข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตอีกตั้งเยอะ พอเอาเข้าจริงๆ ทำได้ไม่ดีอย่างที่ตั้งใจไว้

เริ่มจากคลอดเลยละกัน พอคลอดเจดเสร็จ พยาบาลเช็คเจดแล้วล้างตัวแล้ว อ้อมรอหมอเช็คอยู่ เขาก็เอาเจดมาให้ดูดนม ที่ซาอุนี่ไม่รณรงค์หรือเน้นให้นมแม่เท่าที่เมกาหรือเมืองไทย ครั้งแรกที่เจดดูดก็ทุลักทุเล ยัง latch on ไม่ได้ พยาบาลอินเดียเขาก็คอยช่วยด้วย แต่เจดดูดได้แป๊บเดียว พยาบาลวอร์ดเด็กก็มาเอาตัวไป อ้อมก็ไม่มีแรงย้ำกับเขาว่าอย่าให้นมขวดเจดเด็ดขาดนะ จะให้นมแม่อย่างเดียว พออ้อมกลับไปที่ห้องก็เรียกให้เขาเอาเจดมาให้ เจดก็หลับปุ๋ยมาเลยค่ะ มีขวดนมผงกินไปแล้วหน่อยนึงวางข้างตัวมาเลย กะให้แม่ป้อนต่อเต็มที่ อ้อมเซ็งไป คืนแรกพอเจดร้องอ้อมก็พยายามให้นมค่ะ เพราะรู้ว่าถึงน้ำนมจะยังไม่มาแต่มีนมเหลืองหรือ colostrum ที่มีประโยชน์มากๆแล้ว (นมเหลืองนี่ซึมๆมาตั้งแต่เดือนนึงก่อนคลอดแล้ว) อ้อมก็ยังจับเจดไม่คล่องก็ต้องเรียกพยาบาลเข้ามาช่วย กี่คนๆที่เข้ามาก็จะถามว่า มาดามมีนมแล้วเหรอ ฮ่วย ยังไม่มีเว้ย แต่ต้องให้ลูกดูดกระตุ้นอ่ะ โรงเรียนพยาบาลที่ฟิลิปปินส์ไม่ได้สอนรึไงวะ

พอกลับมาบ้านก็ทำตามตำราเขาว่าไว้นั่นแหละค่ะ ให้ลูกดูดกระตุ้นบ่อยๆ เจดร้องเมื่อไหร่ก็เอานมยัดปาก เจ็บก็เจ็บ แต่ยังดีที่หัวนมอ้อมแตกไม่มาก แค่อาทิตย์เดียวก็หายเจ็บละ น้ำนมมาจริงๆก็วันที่สาม (ตามตำราบอกเป๊ะๆ) พอนมคัดนี่ดีใจมากๆ รีบให้เจดดูดใหญ่เลย แต่ดีใจได้ไม่นาน วันที่ห้าเจดตัวเหลือง ไปนอนรพ.ซะหนึ่งคืน อ้อมก็ปั๊มนมเก็บไว้บ้าง แต่จริงๆควรไปเฝ้าเจดที่รพ.แล้วให้นมที่นั่นเลย แต่เหนื่อยมากๆเลยไปไม่ไหว กว่าจะไปถึงพยาบาลเขาก็ให้นมขวดเจดไปแล้ว แถมก่อนเอาเจดกลับบ้านพยาบาลยังบอกอีกว่าให้อ้อมให้นมผงด้วย เจดจะได้ตัวไม่เหลือง อ้าว มึนเลย สรุปทีทำมานี่ผิดเหรอ ก็เลยรอถามหมออีกที หมอบอกว่าให้นมแม่ล้วนน่ะดีแล้ว แต่ต้องให้นมให้บ่อยกว่านี้ ก็โอเคไป ในใจแอบเคืองพยาบาลปินส์อีกครั้ง ฮึ กลับมาบ้านมากางตำราอ่านอีกรอบ อ้อ ใช่ ต้องให้ลูกกินนมบ่อยๆจะได้อึบ่อยๆ กำจัดสารทำให้ตัวเหลืองได้

หลังจากนั้นมาก็ทุลักทุเลกับการให้นมค่ะ เพราะไม่รู้ว่าเจดได้นมพอรึเปล่า แรกๆโรคจิตถึงขั้นจดบันทึกว่าเจดทานนมตอนไหนบ้าง อึฉี่กี่ครั้งต่อวัน ทำได้อยู่หนึ่งอาทิตย์เลิกแล้ววุ้ย ยิ่งทำยิ่งเครียด แอบให้นมผงเจดไปบ้างเพราะสงสารลูกตัวผอมหัวโต อ้อมเองก็เหนื่อยมากๆ รู้สึกว่าตอนเย็นๆนมจะน้อย ก็ให้นมผงเจดเสริมไปวันละ 3-4 ออนซ์ได้ ตอนนั้นก็รู้ว่าต้องพยายามปั๊มกระตุ้นด้วยแต่ก็เหนื่อยอ่ะนะ เลี้ยงลูกอยู่คนเดียว ให้นมเสร็จก็ต้องดูลูกต่อจะปั๊มกระตุ้นก็ไม่สะดวก ก็ได้แค่ปั๊มเก็บข้างนึงตอนเช้าเพราะตอนเช้าเจดทานแค่เต้าเดียว ก็ทำแบบนี้ได้สักพักก็รู้สึกว่านมมาดีขึ้น พอสักเดือนครึ่งก็หยุดให้นมผงเสริม เสริมนมแม่ที่ปั๊มไว้แทน ปั๊มเช้าเสริมบ่าย ไม่ได้ทำสต็อคน้ำนมกับเขาหรอกค่ะ พอไปเมกาตอนเจดสองเดือนก็ลองเสริมนมตอนเย็นน้อยลง ก็เหลือนมทำสต็อคเก็บได้บ้างนิดๆหน่อยๆ พอกลับมาซาอุแป๊บนึง ระบบรวนอีกเพราะเจ็ตแล็กกันทั้งแม่ทั้งลูกแต่ก็ไม่ต้องให้นมผงเสริมแล้วนะ พอไปเมืองไทยอ้อมก็ตัดใจเลย ไม่ให้ขวดเสริมแล้ว ให้เจดดูดบ่อยๆแทน เอ๊ะ นมก็พอเว้ย ลองให้นมปั๊มเสริมดูตอนเย็นๆก็ไม่เอานี่หว่า แปลว่าอิ่มจริงๆ มีอยู่วันนึงคุณตาลองให้นมผงเสริมดู เจดไม่เอาเลยแถมพอคุณตาพูดๆก็มองคุณตาแล้วว้ากใส่ร้องไห้จ้าอีกแน่ะ

สรุปก็คือว่าตั้งแต่สองเดือนถึงห้าเดือนนี่เจดทานนมแม่ตลอดจริงๆ ถึงทานนมขวดก็เป็นนมแม่ แต่พอกลับมาซาอุ เริ่มไปเดย์แคร์ อ้อมก็ไม่มีสต็อคนมเลย อ้อมปั๊มนมสองรอบที่ทำงานก็พอให้เจดทานได้สองขวดที่เดย์แคร์ แต่เจดต้องทานสามขวดเพราะอยู่ที่นั่นตั้งเกือบแปดชม. อ้อมก็ต้องแพ็คนมผงให้หนึ่งขวด แต่ก็ไม่เป็นไรไม่คิดมาก เอาลูกอิ่มท้องไว้ก่อนดีกว่า

ตอนนี้อ้อมก็ยังให้นมเจดอยู่ ปั๊มสองรอบที่ทำงาน กลับมาบ้านพยายามปั๊มอีกรอบนึงเพราะเจดเริ่มทานอาหารเสริมแล้ว ทานนมน้อยลง แต่อิแม่โรคจิตกลัวนมหมดก็เลยพยายามปั๊ม แต่ก็ทำไม่ได้ทุกวัน ตอนนี้นมก็เลยน้อยลงไปมากในตอนบ่ายๆ แต่ก็พอให้เจดทาน ก็หวังว่าคงทำอย่างนี้ไปได้เรื่อยๆจนกว่าเจดจะขวบนึง

เขียนมาซะยาวนี่ตั้งใจจะบอกว่า มีหลายอย่างที่ควรทำแต่ไม่ได้ทำตั้งแต่ต้น ทำให้นมมันไม่ได้มีมากมายเหมือนคนอื่นเขาค่ะ

1. ช่วงที่นมมาแรกๆอ้อมดื่มน้ำไม่พอ ตอนนั้นปากแห้งมากๆ แทนที่จะดื่มน้ำให้มากกกกกกกกกกกกกว่าปกติก็ไม่ได้ทำ น้ำอุ่นก็ไม่ได้กิน

2. ไม่ได้ปั๊มมากเท่าที่ควร ตอนที่นมมามากๆช่วงเดือนแรกควรจะปั๊มเคลียร์เต้าทุกครั้ง ก็ไม่ได้ทำ มัวแต่คิดว่าจะเก็บอีกข้างไว้ให้ลูกกินซะงั้น นมมันก็เลยมาแค่พอดีๆให้ลูกทาน

3. คิดมากไปว่านมไม่พอก็เลยเสริมนมขวด พอเสริมไปนมก็เลยไม่พอจริงๆ จริงๆนมแม่นี่มันมีเรื่อยๆนะคะ ถึงจะไม่เห็นว่าลูกดูดไปเท่าไหร่นี่ ถ้าลูกดูดบ่อยๆยังไงก็พอ โชคดีมากๆที่ให้นมขวดเจดตั้งแต่เจดยังเล็กแต่เจดไม่มีปัญหา nipple confusion สลับทานนมแม่และนมขวดได้สบาย

ทั้งหมดนี่ไม่ใช่เรื่องใหม่เลยนะคะ ตำราไหนๆเขาก็เตือนกันไว้ทั้งนั้น อ้อมก็อ่านมาหมดล่ะ ทฤษฎีปึ้กมากแต่พอภาคปฏิบัติ ทำไม่ได้อย่างนั้นค่ะ

เจดตื่นแล้ว ไปดูลูกก่อนล่ะ ปิดท้ายด้วยรูปล่าสุดค่ะ

Photobucket>
แทะแอ้ปเปิ้ล


Photobucket

Thursday, November 20

เจดหกเดือนแล้วค่า

Photobucket


Photobucket


เมื่อวานไปหาหมอโดนไปสองเข็ม ร้องไห้หลังจากเข็มที่สองไปสองวิ เก่งมากๆลูกแม่ ไข้ก็ไม่ขึ้น ดีจริงๆเลย ตอนนี้เจดหนัก 7.2 กก. สูง 69 ซม.แล้ว ยืดตัวยาวขึ้นตั้ง 7 ซม.ในสองเดือน ถึงว่าทำไมตอนนี้นอนแผ่ทีปาเข้าไปครึ่งเตียง เหลือที่ให้แม่นอนนิดเดียว ฮ่าๆ

ตอนนี้เจดพลิกคว่ำพลิกหงายคล่องมากๆ กลิ้งไปได้ทุกที่ แต่ไม่กระดกก้นคืบ ถ้าเวลาอยากไปข้างหน้าจะพลิกไปพลิกมาไถๆไป กลายเป็นถอยหลังไปเสียอีก แต่แค่นี้ก็ต้องระวังแล้ว กลิ้งไปคว้ารองเท้าแตะแด๊ดดี้มาเข้าปากได้สองรอบแล้วเนี่ย -_-"

จับของก็คล่องแล้ว เปลี่ยนมือได้ด้วย บางทีก็ทำมือรำๆดูมือตัวเองแบบศึกษาเต็มที่ ตอนนี้ดูดนมไปคว้าหน้าแม่มั่ง ล้วงจมูกแม่มั่งไปด้วย ให้เจดดูดข้างนึงและปั๊มอีกข้างไม่ถนัดแล้วเพราะเจดจะคอยคว้าคอยดึงปั๊มตลอด บางทีมีคายนมออกมาดู แล้วก็ดึงหัวนมฮ่ะ โอ๊ย เจ็บ

อ้อมเริ่มให้อาหารเสริมเมื่อเดือนที่แล้ว ตอนนี้ก็ทานได้สองสามอย่าง(เพราะแม่ขี้เกียจไม่มีเวลาทำให้ทานมาก) ทาน rice cereal เป็นหลัก มีให้แครอทกับมันหวานบดด้วย เดี๋ยววันนี้จะทำดอกกะหล่ำกับบร็อคโคลี่ให้ลองอาทิตย์นี้

Photobucket
นั่งไฮแชร์ทีไรต้องชันเข่าทุกที ไม่เป็นสุภาพสตรีเอาซะเลย


Photobucket
ทานมื้อแรก เกร็งน่าดู


ปิดท้ายด้วยรูปเล่นจัมเปอรู ยังเด้งๆไม่ค่อยเป็น หนักแต่แทะของเล่นด้วยความเมามัน

Photobucket


Photobucket


Photobucket


ปล. นน.อ้อมลดลงไปอีกหน่อย ตอนนี้ใส่กางเกงยีนส์เก่าบางตัวได้แล้ว โฮะๆๆๆ จริงๆยังกินสะบั้นหั่นแหลกมาก แต่พอทำงานแล้วมันก็ลดไปเอง

Wednesday, November 5

เจดห้าเดือนกว่าแล้ว....(ตอนต่อ) โพสต์นี้ให้ working mom ทุกท่านค่ะ

ต่อๆๆๆ กลับจากเมืองไทยแรกๆ เจดงอแงมาก คงเป็นเพราะไม่คุ้นกับบ้านที่ซาอุและก็คงเหนื่อยกับการปรับตัว แถมที่เมืองไทยคนอุ้มกันทั้งวัน เจดรับแขกแจกยิ้มได้ตลอดวัน พอกลับมาซาอุ เหลือแต่พ่อกับแม่ก็เลยเหงา อ้อมวางเจดไม่ได้เลย วางก็ไม่ชอบ ถ้าเดินลับตาไปเนี่ยร้องเลยค่ะ แต่ก็ต้องใจแข็งเพราะกลับมาซาอุได้วันเดียวอ้อมก็ต้องกลับไปทำงานแล้ว เริ่มสอนเลยด้วย เอาเจดไปที่ทำงานด้วยไม่ได้แล้ว ตัดใจเลยค่ะ เอาไปส่งเดย์แคร์ที่ในคอมพาวนด์เลย

วันแรกที่ไปส่งเจดนี่ อิแม่แย่ค่ะ คนเลี้ยงเขาก็รับไป พูดกันก็ไม่รู้เรื่องเพราะเขาไม่รู้ภาษาอังกฤษ ส่วนเจดก็ทำหน้างงๆแต่ไม่ร้องเพราะเขาอุ้มอยู่ คือถ้ามีคนอุ้มเนี่ยเจดจะไม่ร้อง ใครอุ้มก็ได้ ก็ดีหน่อยที่อ้อมไม่เห็นเจดร้องไห้ ส่วนอ้อมเองหอมแก้มเจดแล้วน้ำตาก็ไหลค่ะ แต่แอบเก็บอาการกลัวเจดร้องตาม ไปร้องในรถต่อ ฮ่าๆ บ่ายวันนั้นเลิกงานก็กลับมารับเจดกับลูด้า เพื่อนรัสเชียที่สอนด้วยกัน เขาก็ส่งลูกสองคน คนโตสามขวบ คนเล็กสามเดือนที่เดย์แคร์นี้เหมือนกัน ตอนมารับเจดก็ดูปกติดี คนเลี้ยงเขาก็บอกเจดเป็น good girlๆๆ กลับมาบ้านเจดก็ติดอ้อมกระจองอแง อ้อมทำกับข้าวไปอุ้มเจดไปด้วย

แต่เจดก็งอแงอย่างนี้ได้ไม่นานหรอก พอสักอาทิตย์นึงก็ดีขึ้น นอนเล่นที่ play gym ได้แล้ว ไม่ร้องตามมาก อ้อมก็คอยสังเกตดูว่าเจดเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมบ้างมั้ย ก็ไม่นะ ไปรับก็ยิ้มแย้ม กลับมาบ้านก็ร่าเริงดี ตอนไปส่งก็ไม่งอแง (เพราะเขาไม่ได้วางเจดนั่นแหละ มีอยู่วันนึง คนเลี้ยงเขายังไม่มา อีกคนนึงก็มารับเจดไปวางในเตียง อ้อมกำลังจะเดินออกมา เจดเห็นอ้อมก็เบะปากน้ำตาคลอเลย เรียก"ม่ะ" อีกต่างหาก โห น้ำตาอิแม่มาเลย แต่ต้องใจแข็งเดินออกมา) ก็แสดงว่าเจดปรับตัวได้ดี ที่เดย์แคร์เขาก็ดูรักเจดด้วย อ้อมก็วางใจ นี่ไปเดย์แคร์ได้ไม่เท่าไหร่สาวเจดก็ป๊อบแล้วนะคะ มีหนุ่มๆมาเล่นด้วย โยเซฟลูกลูด้านี่ไม่ยอมเล่นกับน้องตัวเองเลย เล่นแต่กับเจด ส่วนอีกหนุ่มก็อาห์เม็ด ลูกครูที่เดย์แคร์นั่นแหละ ฮ่าๆ

ชักยาว คั่นด้วยรูปเจดก่อนละกัน

Photobucket
นอนเล่นบน play gym


Photobucket
ตอนนี้กลิ้งไปกลิ้งมาคล่องแล้ว เลยซื้อพรมยางมาปูให้ด้วย


Photobucket
นั่งบัมโบ้ แทะนุ้งตรีน สุขใจมากค่ะ


สรุปว่าตอนนี้กิจวัตรประจำวันของอ้อมเป็นอย่างนี้ค่ะ ตื่นตีห้าสิบห้า อาบน้ำแต่งตัว ทานข้าวเช้า (ไข่ต้มกับขนมปังปิ้ง) ควักเจดออกมาจากเตียง เปลี่ยนผ้าอ้อม ส่งเจดที่เดย์แคร์ ไปถึงที่ทำงานประมาณหกโมงห้าสิบ (เข้างานจริงๆเจ็ดโมงครึ่ง แต่ออกเช้าเพราะรถติด) ปั๊มนมรอบแรกตอนเจ็ดโมงสิบห้า ปั๊มไปเตรียมสอนไปด้วย ปั๊มอีกรอบตอนเบรค สิบโมงครึ่ง ทำงานจนถึงบ่ายโมงครึ่ง ก็กลับคอมพาวนด์มารับเด็กๆที่เดย์แคร์กับลูด้าเวลาบ่ายสอง (เพราะคริสเลิกงานบ่ายสองครึ่งมารับอ้อมไม่ทัน เดย์แคร์ปิดก่อน)

พอถึงบ้านก็เล่นกับเจดบ้าง แว่บไปล้างขวดนมและปั๊มนมด้วย เพราะต้องปั๊มเพิ่มเนื่องจากปั๊มที่ทำงานสองรอบไม่พอเจดทานสองขวดใหญ่ๆ พอสามโมงก็ให้เจดดูดนมหนึ่งข้าง ปั๊มอีกข้างไปด้วย เสร็จแล้วก็ให้อาหารเสริมเจดอีกนิด แล้วก็จับเจดใส่ชิงช้า นอนโลด กว่าจะถึงตอนนี้เจดก็จะง่วงมากๆแล้วค่ะเพราะคงไม่ได้นอนมากที่เดย์แคร์ เจดก็จะนอนไปได้ชั่วโมงครึ่งถึงสองชั่วโมง อ้อมก็รีบล้างขวดล้างปั๊ม เตรียมของสำหรับเดย์แคร์ให้เจด ทำกับข้าว ทานข้าว ล้างจาน เฮ่อ พอเจดตื่นตอนสักหกโมง ก็อาบน้ำ ให้นม เล่นกันไปเรื่อย อ้อมแว่บไปทำแซนด์วิชให้ตัวเองกับคริสเอาไปทานที่ทำงานด้วย เข้านอนประมาณสามทุ่ม บางทีอ้อมหลับก่อนเจดอีก ฮ่าๆ เปิดนมให้ดูดโลด ลูกหลับไปตอนไหนไม่รู้เหมือนกัน

เหนื่อยนะคะ ทำงานไปด้วยเลี้ยงลูกไปด้วยเนื่ย คนช่วยก็ไม่มี คริสก็สอนตอนค่ำตั้งสามวัน กว่าจะกลับถึงบ้านก็สี่ทุ่ม สะบักสะบอมกลับมาเหมือนกัน อ้อมก็ทำงานบ้านเองระหว่างอาทิตย์ ซักผ้าเจดหนึ่งรอบ ซักผ้าตัวเองหนึ่งรอบ ถึงจะเอาลงเครื่องซักเครื่องปั่นแต่ก็ต้องพับเก็บ กับข้าวก็ต้องทำเองเพราะออกไปซืัอไม่ได้ พอวันหยุดสุดสัปดาห์ก็ต้องช่วยกันดูดฝุ่น ถูบ้าน ซักผ้า ไปจ่ายกับข้าว แป๊บเดียวสองวันหมดแล้ว ต้องตื่นไปทำงานอีกล่ะ

เพราะงั้นโพสต์นี้ขอให้ working mom ทุกท่านค่ะ ไม่ได้เป็นเองนี่ไม่รู้เลยว่ามันเหนื่อย ผู้หญิงเราทำได้ทุกอย่างจริงๆ ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพื่อลูกนี่แหละ แค่เห็นลูกแฮปปี้แข็งแรงอย่างในรูปข้างล่างนี่ ก็หายเหนื่อยแล้ว

Photobucket


Photobucket