Friday, December 19

เจดเจ็ดเดือนแล้ว

เจดอายุเจ็ดเดือนมาหนึ่งอาทิตย์แล้ว ช่วงที่ไม่ต้องไปทำงานได้อยู่กับเจดเต็มที่รู้สึกเลยว่าลูกโตขึ้นมากจริงๆ

เข้าเดือนที่แปดแล้วเจดทำอะไรได้บ้าง:

พลิกคว่ำพลิกหงายสบายมาก เดี๋ยวนี้กว่าจะเปลี่ยนไดเปอร์ได้แต่ละครั้ง ต้องหลอกล่อกันน่าดู
คืบได้บ้างแล้ว จากที่ไปข้างหลังอย่างเดียว ตอนนี้มาข้างหน้าได้บ้างล่ะ ไถๆแถกๆไปเรื่อยๆก็พอไปไหว ฮ่าๆ
หม่ำอาหารเสริมได้มากขึ้นอีกนิด แต่ก็ยังไม่มาก เมื่อคืนเพิ่งทำสถิติทานได้สี่ก้อน ปกติสองก้อนครึ่งก็เก่งแล้ว
ถือแก้ว sippy cup ที่หัวดูดเป็นยางดื่มน้ำเองได้สบายมาก
ดึงตัวขึ้นยืนแล้วแต่ขายังไม่แข็งพอ ยังทรงตัวเองไม่ได้
นั่งได้นานมากๆ แต่ยังลุกขึ้นนั่งเองไม่ได้
ฟันล่างโผล่ขึ้นมานิดๆแล้วหนึ่งซี่

Photobucket
รูปนี้ถ่ายเมื่อสองอาทิตย์ก่อน


Photobucket
เล่นจนหลับไป


ตอนนี้เจดเป็นหวัดอีกแล้ว ติดมาจากเดย์แคร์เหมือนเดิม เมื่อวานกำลังเตรียมตัวพาเจดไปหาหมอ ก็วางเจดไว้ที่เบาะเปลี่ยนผ้าอ้อมที่วางอยู่บนเตียง อ้อมหันไปใส่เสื้อแว้บเดียว ได้ยินเสียงดังตุ้บ หันมาเจดลงไปนอนคว่ำพังพาบอยู่ที่พื้นร้องไห้จ้าซะแล้ว ใจหายไปอยู่ที่ตาตุ่ม รีบอุ้มเจดขึ้นมาปลอบ ดูๆแล้วที่หัวไม่มีรอยอะไรก็โล่งใจไปหน่อย เจดร้องไห้อยู่ซักพักก็หลับไปเลย คงเหนื่อยน่าดู จากที่คิดว่าจะพาเจดไปหาหมอที่คลินิคใกล้คอมพาวนด์ ก็เลยต้องพาไปหาหมอที่รพ.เลย หมอตรวจแล้วก็ไม่มีอะไร ได้ยาหยอดจมูกกับยาแก้ไข้มาสำหรับอาการหวัด หมอบอกว่าต้องให้ลูกอยู่ในกรงเพราะเราดูตลอดเวลาไม่ได้ หมอเรียนรู้ข้อนี้เองหลังจากมีลูกไปแล้วสองคน ฮ่าๆ อ้อมเองก็คงต้องเอา playpen ออกมากางใช้ซะแล้ว

Thursday, December 11

เรื่องเล่าจากซาอุ (ตอนที่ 7): เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม(แขก)

อยู่ซาอุมาปีนึงกับหนึ่งเดือนละ ทนไม่ไหวขอระบายหน่อยเว้ย ไอ้คนเมืองนี้มันเป็นยังไงทำไมถึงได้ไร้มารยาทและเห็นแก่ตัวขนาดนี้ เวลาไปไหนทีนี่ต้องตั้งการ์ดเตรียมพร้อมรอฟาดฟันกับคนอื่นตลอดเวลา ยกตังอย่างเช่นจะไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต

เริ่มตั้งแต่ขับรถ นี่ดีนะไม่ได้ขับเอง เพราะที่นี่ไม่ให้ผู้หญิงขับรถ (กดขี่ทางเพศจริงๆ) ที่นี่มารยาททางท้องถนนไม่มีนะคะ ปาดได้ปาด แทรกได้แทรก ขับไล่บี้จี้ตูดได้ขับ ไม่ได้นึกถึงหรอกค่ะว่ามันอันตรายทำให้คนอื่นเดือดร้อน ตอนนี้คริสก็ต้องขับรถเร็วขึ้น เพราะไม่เร็วก็โดนจี้ ขับไปด่าไป ต้องระวังซ้ายขวาหน้าหลังค่ะ พอไปถึงที่จอดรถ ฮ่ะๆๆ ล็อคไหนจอดได้สามคัน ก็จอดได้แค่สองซะงั้นเพราะคนที่นี่จอดให้ตรงช่องไม่เป็น นิสัยอย่างนึ้คนไทยเราเรียกว่าชุ่ยอ่ะค่ะ คนที่นี่ชุ่ยมากๆจนเห็นแก่ตัว เอาตัวเองสะดวกเข้าว่า คนอื่นจะเป็นไงชั่งมัน

พอเข้าไปถึงซุปเปอร์ อ่ะ เลือกดูผักเอาใส่ถุงเรียบร้อย ที่นี่เหมือนเมืองไทยคือต้องเอาไปชั่งนน. เตรียมใจอีกค่ะ คนที่นี่เข้าคิวต่อแถวกันไม่เป็นฮ่ะ ไปที่ที่ชั่งนน.ก็ต้องไปยืนออๆกัน ไม่มีคิว ใครดีใครได้ สองวันก่อนเพิ่งได้ด่าคนชั่งนน.ไป แหม ไอ้เรายืนหัวโด่อยู่ข้างหน้า ถืออยู่ถุงเดียว ดันไม่ชั่งให้ หยิบแต่ของผู้ชายคนอื่นๆที่มาทีหลัง รอให้เขาชั่งไปสองคน ไม่ไหวแล้วเว้ย อ้อมกับสาวปินส์ที่มารอพร้อมๆกันโวยเลย ชั้นมาก่อนเว้ย มีแก้ตัวอีกว่าชั่งให้คนที่มีน้อยถุงกว่าเสร็จเร็วกว่าก่อน อ้อมสวนกลับ นี่ชั้นมีถุงเดียว! เลยหยิบไปชั่งให้ ไอ้หอยหลอด

นอกจากจะเจอคนชั่งเฮงซวยแล้ว บางทีเจอมุขนึ้ค่ะ คุณพ่อคุณแม่ที่นี่สั่งสอนลูกกันดีมาก ส่งลูกให้มาแซงคิวชั่งนน.ผักผลไม้ เด็กๆนี่แหละค่ะ แทรกปึ๊บๆเลย จากที่เคยเป็นนางงามรักเด็ก ตอนนี้กลายเป็นนางยักษ์อยากตบเด็กบ่อยๆ คนซาอุนี่ดูรักครอบครัว ครอบครัวมาที่หนึ่ง แต่นอกจากมีลูกมากแล้วเนี่ย ไม่รู้รักกันยังไง ไม่สั่งสอนลูก (อย่างว่าผู้ใหญ่ก็ทำเองนี่นา) ถ้าปล่อยให้ลูกๆออกมาเล่นที่ถนนเนี่ย อย่างมากก็มีสาวใช้ปินส์เดินตามมาคนนึง เด็กๆก็วิ่งกันให้พล่าน เอาไม้ไล่ตีรถบ้าง ทิ้งจักรยานไว้กลางถนนบ้าง ตอนอ้อมท้องแก่ มีอยู่คืนนึง ไอ้เด็กหน้าบ้านมากดออดเล่นตอนตีสาม! แล้วไม่ได้กดครั้งเดียวนะ มันกดถี่ๆๆ ไอ้เราก็ตกใจตื่นขึ้นมา นึกว่ามีอะไร ที่ไหนได้ออกมาดู ได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักๆจากบ้านตรงข้าม โหย โคตรโกรธ ยังดีหน่อยที่วันรุ่งขึ้นตัวพ่อก็มาขอโทษ แต่เด็กจะสำนึกรึเปล่านี่ไม่ต้องไปหวัง

นอกเรื่องไปหน่อย บอกแล้วว่าอยากระบาย ต่อที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต จะไปต่อคิวจ่ายเงินก็อีหรอบเดิม มันไม่ค่อยจะมีแถวเท่าไหร่ ไอ้เลนด่วน ของน้อยกว่าสิบชิ้นเข้าช่องนี้นี่ไม่มีนะคะที่นี่ คาดว่ามีไปพี่แขกก็คงไม่ทำตามอยู่แล้วก็เลยไม่รู้จะมีไปทำไม เพราะงั้นเวลาต่อคิวอย่างนี้ก็จะเห็นคนคอยเสียบค่ะ เดินดุ่มๆหน้าด้านๆจะแทรกข้างหน้าเราเลยนี่แหละ อย่างนี้ไม่ยอมค่ะ ต้องรีบดันรถเข็นเข้าไปให้ติดคนข้างหน้า แล้วหันไปส่งสายตาประหาร จริงๆถ้าเราของเต็มรถเข็นแล้วคนที่มาหลังเรามีแค่ชิ้นสองชิ้นเราก็ให้เขาไปก่อนนะคะ เคยทำมาแล้ว แต่ทำแล้วรู้สึกเสียเส้นเล็กน้อยเพราะเขาไม่ยักกะขอบคุณเราแฮะ สงสัยคงจะงงๆไม่เคยมีใครทำแบบนี้มาก่อนเลยตั้งตัวไม่ถูก

เฮ้อ ตอนนี้เวลาอ้อมกับคริสจะไปจ่ายกับข้าวทีก็เลือกไปตอนที่คนน้อยๆค่ะ ตอนเช้าหรือบ่ายต้นๆจะดีมาก ไม่ไปช่วงตอนเย็นโดยเฉพาะหลังสวดก่อนค่ำเด็ดขาด ถ้าไปช่วงนั้นนี่เรียกว่ารนหาเรื่องอารมณ์เสียเอง แหะๆ

แต่เมื่อสองวันก่อนเพิ่งออกไปผจญคนหมู่มากมา ไปเดินเล่นที่ห้างใหม่กลางเมืองตอนค่ำ โหย ฟาดฟันมาก เพราะว่าเอารถเข็นเด็กไปก็ต้องไปขึ้นลิฟท์ พอลิฟท์มา ประตูเปิดมีสาวซาอุอยู่คนเดียว คริสก็เอามือไปกันลิฟท์ไว้ให้มันเปิดจะได้เอารถเข็นเข้าไปได้ ที่ไหนได้ประตูลิฟท์มันไม่เด้งเปิดอัตโนมัติ มันจะหนีบมือคริสเอา คนที่อยู่ข้างในลิฟท์แม่-ก็ไม่ช่วยนะ ไม่กดเปิดให้ อ้อมต้องกดปุ่มข้างนอกเอง ฮ่วย แค่นี้ยังไม่พอ ตอนจะออกจากลิฟท์ ก็ต้องฟาดฟันคนออกมา ปกติคนจะเข้าลิฟท์ต้องรอให้คนข้างในลิฟท์ออกมาก่อนใช่มั้ยคะ ที่นี่ไม่ค่ะ พอประตูเปิดก็กรูกันเข้ามา แล้วมันจะเข้ามากันได้มั้ยเนี่ยถ้าคนข้างในไม่ออกไปก่อน ไม่รู้ใช้สมองส่วนไหนสั่งการกัน

วันนั้นนี่นอกจากได้อารมณ์เสียตอนขึ้นลงลิฟท์แล้วก็ยังได้หงุดหงิดต่อที่ฟู้ดคอร์ท โฮ้ย มันยืนกันเกะกะไปหมด ไอ้เราก็เข็นรถเจด ก็ขอทาง พูด Excuse me ๆ มันก็ไม่หลบ เลยเข็นชนไปเลยค่ะ ชนไปสองสามคน ฮ่าๆ สะใจโว้ย เข้าเมืองแขกตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตามแขก!

ปิดท้ายด้วยรูปหนึ่งในตึกสูงสองตึกกลางเมือง Al Faisaliah กับพระจันทร์ยามกลางวันค่ะ

Photobucket


Photobucket

Wednesday, December 3

หยุดแล้วจ้า ดีใจๆ

เทอมแรกหมดไปแล้ว สอนไปเจ็ดอาทิตย์ ตรวจข้อสอบทำคะแนนอีกสี่วัน ได้หยุดสิบวัน เพราะเป็นช่วง Hajj ดีใจจริงๆ วันนี้ไม่ต้องปลุกเจดไปส่งที่เดย์แคร์แต่เช้า เจดเลยยังนอนสบายเลย (แต่เมื่อคืนตื่นซะหลายรอบ สงสัยน้ำมูกจะมาอีกแล้ว หายใจดังครึดๆอีกล่ะ)

วันหยุดนี้ไม่มีแพลนมาก สบายๆ คงไปเดินห้างบ้าง และก็อยากไปเดินสวนด้วย ช่วงนี้ตอนกลางวันอากาศเย็นๆสบายๆมากๆเลย ส่วนตอนกลางคืนนี่หนาวเลยล่ะ

ปิดท้ายด้วยรูปเจดใส่เสื้อทีมเบสบอลทีมโปรดของที่บ้านคริส ลืมไปเลยว่ามีเสื้อตัวนี้อยู่ คุณย่าซื้อให้ เกือบเล็กไปแล้วนะเนี่ย

Photobucket


ปล. ในรูปนี่ยังดูคึกดีอยู่ แต่วันนั้นเจดท้องผูกมากๆ พอปวดท้องทีก็เบ่งแล้วก็เจ็บก้นจนร้องไห้ น่าสงสารมาก ตอนแรกอ้อมก็ให้น้ำแอ้ปเปิ้ลทาน ก็ยังไม่ช่วยเท่าไหร่ จะสวนก้นก็ลองๆดูแล้วก็ไม่ช่วยแถมเจดเจ็บร้องไห้อีก สุดท้ายเลยต้มลูกพรุนแล้วบดผ่านกระชอนให้ทาน เจดชอบอีกต่างหาก ป้อนหายๆๆ ทำเอาแม่อยากทำให้ทานอีกเยอะๆ ฮ่าๆ แต่ต้องยั้งไว้ เดี๋ยวจากท้องผูกกลายเป็นท้องเสียไป สุดท้ายทานไปสองลูกครึ่ง ห้านาทีให้หลังก็อึปู้ดดดดดๆๆเลย ไม่ต้องเบ่งหน้าดำหน้าแดงละ ค่อยยังชั่วหน่อย ตัวการทำให้ท้องผูกคราวนี้คงเป็นบร็อคโคลี่ กับอ้อมให้น้ำเจดทานน้อยเกินไป