เจดสองขวบหนึ่งเดือน: เด็กสามภาษา

ปัดฝุ่นบล้อกหน่อย จากที่ตั้งใจว่าจะเขียนบ่อยกว่านี้ก็ไม่ได้ทำเพราะเหนื่อยจากงานและหนูเจดก็ทำให้แม่ยุ่งหัวหมุนได้ตลอดเวลาจริงๆ ตอนนี้เจดก็ 25 เดือนแล้ว ตอนสองขวบไปหาหมอฉีดวัคซีน ชั่งนน.ได้ 11 กิโล ส่วนสูง 83 ซม. ตัวไม่ใหญ่แต่ก็ไม่เล็ก แค่นี้ก็หนักจะแย่ อุ้มนานๆไม่ไหวแล้ว

ขอเปิดด้วยภาพเก่าๆที่ถ่ายสะสมมาตั้งแต่เขียนบล็อกที่แล้ว

ไปเมืองไทยช่วงสงกรานต์มาสิบวัน เพื่อร่วมงานแต่งงานลุงแอ้ม รูปอื่นๆในทริปนี้ค่อยเอามาลงอีกที





ปิดท้ายด้วยรูปงานวันเกิดสองขวบ เป่าเทียนไปสองรอบเลย



ที่อยากเขียนบล็อกนี้ก็เพราะว่าอยากบันทึกเรื่องภาษาของเจดสักหน่อย เจดนี่ exposed to สามภาษา ไทย อังกฤษ อารบิค ตั้งแต่ยังเล็ก แม่พูดไทยเป็นส่วนใหญ่ (90%) พ่อพูดอังกฤษตลอด กับที่เดย์แคร์ก็อารบิค (และอังกฤษเพี้ยนๆหน่อย) ความสามารถในการพูดของเจด ถ้าเทียบกับเด็กอื่นในวัยเดียวกันนี่คงเรียกว่าช้ามาก เพราะเจดยังพูดได้เป็นคำๆเท่านั้น คำศัพท์ก็ยังไม่เยอะมาก ยังขัดใจเวลาสื่อสารอะไรไม่ได้ และก็ยังพูดภาษาต่างดาวอยู่เลย แต่อ้อมกับคริสก็ไม่ห่วงอยู่แล้วเพราะเด็กหลายภาษามักจะเป็นอย่างนี้ มาดูกันดีกว่าว่าเจดพูดคำไหนภาษาอะไรบ้าง ตอนนี้ยังพูดๆปนกันอยู่ ยังไม่แยกว่าภาษาไหนพูดกับใคร อิแม่ก็เลยต้องพยายามเดาไปเรื่อย ได้เรียนอารบิคจากลูกนี่แหละ

ภาษาไทย: ตาตา(เรียกคุณตา), ยายส์(เรียกยาย), หม่ำ, ย้อน(ร้อน), หนาว , กบ, ช้าง, น้ำ, อุ้ม-อุ้มมะ(แปลว่าให้ลุกขึ้นหรือ get up ด้วย), หมวก, เต้น, นก, โหมะ(มด), ปิด, อิบิน(เครื่องบิน) , แซ่บ(แสบ), เจ็บ, เต่า

ภาษาอังกฤษ: Mommy, Daddy, yummy, game (ให้พ่อกะแม่เล่น wii), sit, down, phone (iPhone), water (แต่ออกเสียงว่าวอเบอ), all done, bus, book, ซอบี (strawberry), ball, balloon, bubble, open, please, shoes, no no no (พูดทีต้องสามโนว์แบบ โน โน้ โน ได้อารมณ์มาก), elephant (ออกเสียงว่า เอแฟ้น), baby, sun, moon

ภาษาอารบิค: บาห์ (empty, all done), กุม (go), ตหาล (come), มอยอิ (water), เซียร่า (car), ชุฟฟี (look เวลาชี้ให้ดูอะไร), กัว (ball), อิ (yes), ฟิล (elephant), นูนู (baby)

ภาษาเจดเอง: บิส (TV) กับภาษาใบ้อีกมากมาย เช่น เอามือลูบหน้าผากขึ้นแปลว่าแว่นตากันแดด กับท่าเต้นที่มากับเพลงทั้งหลายใน youtube ที่แม่เปิดให้ดู เช่น ท่าเป็ดพร้อมร้องก้าบๆแปลว่าเพลง Five Little Ducks เป็นต้น

จริงๆน่าจะพูดได้มากกว่านี้ แต่ตอนนี้คิดได้เท่านี้ เดี๋ยวนึกออกแล้วค่อยมาเพิ่มอีก ไปๆมาๆคิดว่าเจดเข้าใจภาษาไทยมากสุดแต่กลับพูดไม่ได้มาก ไม่รู้เพราะออกเสียงยากรึเปล่า บางคำสอนทั้งสามภาษา ไทยก่อนเพื่อนแต่ก็เลือกพูดภาษาอื่นก่อนซะงั้น เช่น คำว่าช้าง ได้ภาษามือก่อน แล้วก็พูดอารบิคแล้วค่อยพูดไทยและอังกฤษ หรือคำว่าน้ำ ก็พูดไทยก่อน แล้วก็อารบิค ตอนนี้ก็พูดแต่อังกฤษ นี่ถ้ามีเวลาก็อยากทำวิจัยเรื่องนี้จริงๆ อยากรู้ว่าทำไมเด็กถึงเลือกพูดคำไหนก่อน

อ้อมกับคริสตั้งใจว่าหลังซัมเมอร์นี้จะย้ายเจดไปอยู่โรงเรียนอินเตอร์แท้ๆ แต่ก็ยังติดปัญหาเรื่องรับส่งและวันหยุดที่ไม่ตรงกัน ตอนนี้ก็เลยคิดๆอยู่ว่าหรือจะให้เจดอยู่เดย์แคร์อีกสักปีเพราะภาษาอารบิคเจดก็ไปได้ดี แล้วค่อยหาโรงเรียนอินเตอร์ซาอุให้เข้า ยังคิดไม่ตก ก็ต้องไปดูโรงเรียนอื่นๆกันอีกต่อไปอ่ะนะ

เรื่องเล่าจากซาอุ (ตอนที่ 8): ปิคนิคกลางทะเลทราย

เดือนที่แล้วที่ทำงานจัดไปปิคนิคในทะเลทรายมา งานนี้ผู้หญิงล้วน ตามประสาซาอุ จริงๆตอนแรกก็ไม่อยากไปเพราะมีความรู้สึกว่างานอย่างนี้มันควรจะไปกันทั้งครอบครัว แต่คิดไปคิดมา อยู่ซาอุมาตั้งนานยังไม่เคยออกไปทะเลทรายเลย คราวนี้มีรถไปเสร็จสรรพ อาหารการกินก็น่าจะอุดมสมบูรณ์ก็เลยไปดีกว่า เอาเจดไปด้วย ปล่อยให้คริสอยู่คนเดียวทั้งวัน

เช้านั้นก็เตรียมเสบียงเตรียมเสื้อกันหนาวเจดไปเต็มที่ ไปขึ้นรถบัสที่ในคอมพาวนด์ตอน 11 โมง รอแป๊บเดียว รถก็ออก ในรถก็มีผู้ใหญ่ประมาณ เจ็ดแปดคน เด็กๆอีกร่วมสิบ แม่ๆในรถบัสนี่อาหรับทั้งนั้น มีอ้อมและลูด้า เพื่อนรัสเซียที่ไม่ใช่แขก นั่งรถไปได้ซักพักก็เริ่มส่อเค้า อาการแม่แขกออก ไม่ดูลูกกันอ่ะ เด็กๆเสียงดัง แม่ก็นั่งเม้าธ์กันไป นั่งรถไปนานพอสมควร จนเจดกับลูกๆลูด้าก็หลับกัน เพราะเรานั่งทางหลังรถหน่อย แต่ไอ้เด็กๆที่นั่งข้างหน้านี่เสียงยังเจี๊ยวจ๊าวกันอยู่ แม่ๆก็ไม่เตือนทั้งๆที่ก็เห็นว่ามีเด็กหลับอยู่หลังรถ

กว่าจะไปถึงที่ปิคนิคที่อยู่ที่ Al Thumama ก็เกือบสองชม.ได้มั้ง ขับออกนอกริยาดห์ไปสักชม.นึงได้ วิวก็อย่างที่เห็นในรูป มันแห้งงงงงงงงงงงงงงงงง ทะเลทรายรอบๆริยาดห์นี่ไม่ค่อยสวย มันเป็นกรวดและหินซะมาก ไม่มีเนินทรายสวยๆเท่าไหร่









พอไปถึงก็เอาของไปเก็บในเต้นท์ เด็กๆก็ได้วิ่งเล่นกันล่ะ ทีนี้รู้ซึ้งจริงๆว่าแม่ๆแขกเขาเลี้ยงลูกกันยังไง ตลอดทั้งบ่ายยันค่ำ มีอ้อมกับลูด้าเท่านั้นที่อยู่ข้างนอกกับลูกตัวเอง แม่ๆที่เหลือนั่งเมาธ์นั่งกินกันอยู่แต่ข้างในเต้นท์อ่ะ เด็กเป็นสิบๆเลยนะ วิ่งเล่นกันเอง วัยตั้งแต่ขวบนึงจนถึงเจ็ดแปดขวบ ไอ้ที่โตกว่านี้ก็ไม่ว่ากัน มันโตแล้วดูแลตัวเองได้ แต่มีเด็กขวบนึงตัวเล็กกว่าเจดอีก เดินอยู่คนเดียวตลอดบ่ายเลย มีพี่สาวน้องชายอยู่อีกคู่ ไอ้น้องก็เล่นเอาหินขว้างใส่พี่จนร้องไห้กันกระจาย แม่ก็ไม่เห็นสนใจ เขาก็คงมองว่าอ้อมกับลูด้านี่ก็แปลก ไม่ยอมไปนั่งสังสรรค์กับคนอื่น ให้เราทิ้งลูกเราไปได้ไงอ่ะ จะเอาไปนั่งข้างในด้วยกันก็ไม่ยอม ข้างนอกมันน่าเล่นกว่า







งานนี้หนูเจดล่อแต่อาหารขยะฮ่ะ ขนมที่เขาให้เด็กๆทานมีแต่ขนบขบเคี้ยวถุงๆกับชิปส์ เจดเห็นเด็กอื่นทานกันก็ขอเขาทานบ้าง อ้อมก็หยวนๆปล่อยไป สรุปวันนั้นทั้งบ่ายและเย็นเจดทานแต่ขนมและช็อคโกแล้ต

จริงๆอยากถ่ายรูปมามากกว่านี้ แต่ถ่ายมากไม่ได้ เดี๋ยวไปติดหน้าสาวซาอุ ตอนทานอาหารเย็นก็เหมือนกัน อยากถ่ายรูปอาหารแต่ถ่ายไม่ได้อ่ะ งานนี้เขาจ้างร้านอาหารมาทำบาร์บีคิวให้ทาน อย่างอร่อยเลย

พอทานข้าวเย็นเสร็จก็มีตัวตลกสาวมาเอนเตอร์เทนเด็กๆด้วย เสียดายที่เจดยังเล็กเลยไม่ได้สนุกกับเขาเท่าไหร่ได้แต่ดูเฉยๆ พอตกค่ำอ้อมกับลูด้าก็แทบสลบกันแล้ว พอรถบัสมารอรับกลับตั้งแต่ทุ่มกว่า เราก็ไปเกริ่นๆกับคนที่นั่งรถบัสมาด้วยกันว่าจะกลับกันได้รึยัง เธอๆบอกยังไม่กลับฮ่ะ อากาศกำลังดี กรี๊ดดดดดดดดดในใจ ก็แหงล่ะ เขายังเอนจอยกันอยู่ ไม่ได้ทำอะไรนี่นานั่งกันเฉยๆ อ้อมก็เลยเอาเจดมาดูดนมให้นอนรอไปก่อน ลูด้าก็เอาลูกมานอนเหมือนกัน สองทุ่มกว่าถึงได้ไปขึ้นรถกลับ กว่าจะถึงบ้านก็สามทุ่มกว่า เหนื่อยสุดๆ ขากลับก็อารมณ์เดิม แม่ๆนั่งเมาธ์ ลูกๆเป็นลิง

งานนี้ได้เรียนรู้สองอย่าง หนึ่ง แม่แขกไม่ดูลูก สอง เวลาคนซาอุเขารวมตัวสังสรรค์กันเนี่ย เขาแต่งตัวมาอวดกันเต็มที่จริงๆนะ ไอ้เราก็แต่งตัวแบบไปทะเลทราย ใส่ผ้าใบกางเกงยีนส์ คนอื่นที่มา โห ส้นสูงฮ่ะ เมคอัพเพียบ เราก็ดูเป็นเมดไปทันที ฮ่าๆ จริงๆก็คิดอยู่แล้วล่ะว่าจะเป็นแบบนี้ งานไหนๆก็อย่างนี้

12-20 เดือน: ประมวลภาพเจดไปมาสามทวีป

ร้างเรื่องเจดไปนานมาก ตั้งแต่ขวบนึง ตอนนี้เจดก็ขวบกับอีกแปดเดือนเข้าไปแล้ว development ทั้งหลายมีมากมาย จำได้ไม่หมด ตอนนี้สูงประมาณ 80 เซ็นต์นิดๆมั้ง นน.สิบกิโลนิดๆอีกแหละ ตัวไม่ใหญ่เท่าไหร่ แต่แค่นี้แม่อุ้มนานๆก็แย่แล้ว แรงก็มากเหลือเกิน ถีบแม่ตอนนอนอีกต่างหาก

ตอนนี้เดินคล่องมาก ขึ้นลงเนินทำได้หมด เดินเร็วเกือบวิ่งก็ได้ ปีนป่ายคล่อง ก้าวขึ้นลงบันไดขั้นเดียวที่ไม่สูงมากได้เอง ถ้ามากกว่านั้นยังให้จูงอยู่ ที่บ้านนี้ไม่มีบันไดให้ฝีกแหละ ได้แค่สามขั้นที่ระเบียงหน้าบ้าน

รู้เรื่องขี้นมากกกกกกกกกก ขอให้ทำอะไรทำได้หมด ชอบเลียนแบบสุดๆ ที่เห็นได้ชัดๆช่วงนี้คือ ทำละหมาด -_-" อาบน้ำหรือเช็ดตัวเสร็จ หนูเจดนั่งคุกเข่า โค้งป้อยๆเลยฮ่ะ ตั้งใจสุดๆ ก็ปล่อยทำไปก่อน แต่สงสัยปีหน้าหาเดย์แคร์อินเตอร์ให้เข้าดีกว่า ที่นี่ถ้าเขาไม่สอน เจดจำมาเลียนแบบเองก็แล้วไป แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสอนรึเปล่านี่สิ คริสบอกว่าเรื่องแบบนี้ให้คนอื่นสอนไม่ได้นอกจากพ่อและแม่ อีกหน่อยเจดโตแล้วจะเลือกศาสนาไหนก็ตามใจ แต่ครอบหัวกันตั้งแต่เด็กแบบนี้ไม่ได้ อันนี้อ้อมก็เห็นด้วย

เรื่องพูดก็ได้ไม่กี่คำ เห็นมดเรียก โหมะ เอาหนังสือพูด บุ๊ ทำไซน์ด้วยบางที เห็นช้างเอามือมาทำเป็นรูปงวงที่จมูก ไซน์นี้แม่คิดเอง เมื่อคืนเรียกหมี เพราะอยากดูไฟที่เป็นรูปหมีที่เพดานก่อนเข้านอน เห็นแมวเรียก หยำๆๆ ไม่รู้เอามาจากไหน เห็นเครื่องบินก็พ่นปากบรื๋อออออออออ จะกินก็หม่ำๆๆๆ ไม่ยักกะเรียกแม่เรียกแด้ดดี้เท่าไหร่

จับปากกาแบบผู้ใหญ่ได้หลายเดือนแล้ว จำได้ว่าตอนนั้นบินกลับมาเมืองไทยช่วงซัมเมอร์ ก่อนเครื่องลงไม่นาน อ้อมนั่งเขียนบัตร arrival card อยู่ เจดก็นั่งมองผู้โดยสารอีกคนที่เขียนอยู่เหมือนกัน พออ้อมเขียนเสร็จ เจดเอาปากกาไปจับแบบผู้ใหญ่เองเลย อึ้งไปเพราะไม่เคยสอนเลย แต่ตอนนี้ก็ยังไม่วาดไม่เขียนอะไรมาก จับสีเทียนก็ส่งให้แม่วาดรูปให้ดูตลอด

มาเล่าเรื่องด้วยรูปดีกว่า เริ่มที่งานวันเกิดที่ไปจัดพร้อมกับพี่แอนที่คอมพาวนด์ Al Humra อันแสนจะสบาย

เค้กคริสสั่งมาให้เป็นรูปเจด ไม่มีใครกล้าตัดกิน ฮ่า เสร็จงานทานอาหารไทยที่สั่งมากันเสร็จ ผู้ใหญ่ก็โดดลงสระว่ายน้ำกัน

ช่วงนั้นเจดกำลังหัดเดิน ยังต้องให้จูงอยู่

เข้าซัมเมอร์ ไปเมืองไทยก่อนรอบแรก ไปเที่ยวหัวหินกับคุณตาคุณยาย จูงเดินกันเกือบตลอด แต่ก็เดินเองได้สามสี่ก้าวบางครั้ง

แล้วไปเมกาต่อ เดินได้เองที่นี่แหละ มีที่ให้เดินมาก เดินเองได้คล่องเลย ฟันก็ขึ้นพร้อมๆกันหลายซี่ด้วย

ตอนอยู่เมกา อากาศดีมากๆ เจดกินนอนเป็นเวลา ออกไปเดินข้างนอกวันละหลายรอบ ไปสวนมากับเฮนรี่ด้วย ส่วนรูปหลับกับแด๊ดดี้นี่ เพราะแม่หนีไปช้อปปิ้งสองสามชม. กลับมาเจอสภาพนี้

จากนั้นก็กลับมาเมืองไทยอีกรอบ อยู่ได้อาทิตย์นึงก็กลับมาซาอุอีกสิบวัน จากนั้นก็บินไปยุโรปเดือนกันยา

มาอัมสเตอดัมสามสี่วัน วันแรกที่ไปถึงอากาศหนาวมาก แต่หลังจากนั้นก็อุ่นสบายแดดแจ๋ตลอดทั้งทริป อากาศดีกว่าซัมเมอร์ที่แล้วที่ไปมาซะอีก

จากนั้นก็นั่งรถไฟมาเที่ยวปารีสอีกสี่วัน ในรูปเรียงตามเข็มนาฬิกาก็จะมีเจดหน้า Louvre, Arc de Triomphe, Eiffel Tower,ในวัง Versailles, หน้ารูป Van Gogh ใน Musee d'Orsay และที่ Jardin de Luxembourg ที่ปารีสนี่เจดชอบทานครัวซองต์ และคิชมากๆ กลับมาซาอุนี่ไม่แต่คิชห่วยๆที่นี่เลยฮ่ะ ผลไม้ก็เหมือนกัน ได้ลิ้มรสพวก nectarine, peach ที่เมกากับยุโรปแล้ว ของห่วยๆที่ซาอุนี่ กัดไปคำเดียวโยนทิ้งทันที

จากยุโรปกลับมาซาอุ อยู่สองเดือนก็บินไปเมืองไทยเที่ยวอีกสองอาทิตย์ คราวนี้ไปกระบี่กับตาและยาย

ใช้เวลาสองวันกว่าจะยอมลงสระเล่นน้ำ ไปสระมรกตก็ไม่ยอมให้ใครอุ้ม อิแม่อุ้มตลอดทางทั้งขาไปขากลับ แขนล่ำมากๆแล้วเนี่ย

สุดท้ายรวมมิตร ตั้งแต่ร้อนจนหนาว



ดูในรูปเห็นได้ชัดเลยว่าเจดโตขึ้นมากในช่วงแปดเดือนที่ผ่านมา ส่วนผมก็นะ...ยาวขึ้นพอควรแต่ข้างหน้าที่เหม่งยังไงก็ยังงั้นนะ ไอ้เหม่งลูกแม่