Eating Out: Mulligan's and Mozart

ไปทานข้าวเย็นนอกบ้านกับคริสมาสองศุกร์ติดกันแล้วค่ะ ไม่มีเวลาเขียนถึงตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว ขอเขียนรวบยอดวันนี้เลยละกัน

ร้านแรกที่ไปทานก็คือ Mulligan's อยู่ที่เมือง Canton เป็นร้านกึ่งผับสไตล์ไอริช เคยไปทานมาแล้วครั้งนึงตอนฉลองได้กรีนการ์ด ตอนนั้นสั่งสเต้กก้อนบักเอ้กมาทาน เก็บกลับมาทานไปได้อีกห้ามื้อ คราวนี้เลยไม่เอาสเต้กแล้ว ก่อนไปกินข้าวก็แวะไปดูกล้องที่ร้านใกล้ๆมา พอดูเสร็จขับออกมาก็เห็นรถจอดรอกันที่สี่แยกไฟแดงทั้งๆที่ไฟเขียวอยู่ พอขับไปใกล้ๆถึงได้เห็นว่าเขารออะไรกัน น้องห่านเดินขบวนข้ามถนนค่ะ เดินแถวเรียงหนึ่งเป็นระเบียบเรียบร้อยเชียว น่ารักมากๆ คนควักกล้องควักมือถือออกมาถ่ายรูปกันเต็มเลย

รอน้องห่านข้ามถนนเสร็จก็ขับไปอีกนิดเดียวก็ถึงร้าน Mulligan's นั่งปุ๊บก็สั่งเครื่องดื่มกันมา เบียร์สองแก้ว เป็นกินเนสหนึ่งแก้ว ส่วนอีกแก้วก็เบียร์ แต่เป็นรูทเบียร์ค่ะ แก้วไหนของใครเดากันเอาเอง ฮ่าๆ คราวนี้สองสามีภรรยาทำตัวดีไม่สั่งหน้ามืดตามัว ไม่ได้สั่ง appetizer คริสทานแซนด์วิชไก่ ส่วนอ้อมทานซี่โครงหมูย่างบาร์บีคิวเสิร์ฟกับ steak fries คือมันฝรั่งทอดนั่นแหละ แต่เป็นชิ้นโตๆ และโคลสลอว์



ซี่โครงหมูอร่อยมากกกกกกกกกกกกก มีประมาณ 6-7 ซี่ เนื้อเปื่อยร่อนหลุดจากกระดูก น้ำซอสไม่หวานไม่เปรี้ยวจัดเกินไป คริสบอกมีเผ็ดนิดๆ แต่สาวไทยลิ้นด้าน
อย่างเราไม่รู้สึกอะไรเลย เนื่องจากอ้อมชอบทานเนื้อสัตว์ทุกชนิด จานนี้เลยไม่เหลือกลับบ้าน คริสช่วยทานไปสองซี่มั้ง ที่เหลืออ้อมกินคนเดียวรวมถึงฟรายส์ชิ้นหนาๆขนาดมันฝรั่งใหญ่หนึ่งหัวด้วย แหม ทานกับบาร์บีคิวและโคลสลอว์อย่างนี้ัมันเข้ากั๊นเข้ากัน

เกลี้ยงค่ะ



ส่วนวันศุกร์ที่ผ่านมาไป Canton อีกก็เลยไปทานที่ร้านอาหารเยอรมัน(มั้ง)ชื่อ Mozart จริงๆอาจจะเป็นเบลเยี่ยมมากกว่า นั่งกันใน beer garden ข้างนอก ลมเย็น สบายกว่าในร้านที่อุดอู้เกินไป



สั่งเบียร์ขาวเบียร์ดำคนละแก้ว สั่ง perogies เป็น appetizer เพอโรกี้ก็คือเกี๊ยวฝรั่ง ถ้าเป็นที่อเมริกานี่จะถือว่าเป็นอาหารคน Polish ไส้เป็นมันบดกับชีส สั่งแบบทอดมาราดด้วย sour cream อร่อยดีเหมือนกิน raviloi แป้งหนาๆ อ้วนดีแท้ จานหลักสั่ง chicken cordonbleu มาแบ่งกัน ก่อนนั้นก็มีสลัดกับขนมปังมาเสิร์ฟก่อน น้ำสลัดเปรี้ยวดีแต่มันไปหน่อย ที่เห็นโปะหน้าผักก็คือมันฝรั่ง(อีกแล้ว) จานข้างเคียง (side dish) สั่ง spaetzel ก๋วยเตี๋ยวเยอรมัน รสจืดๆ มันอีกแล้ว อ้วนๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ก็กินกันใหญ่ ไก่ทอดอร่อยใช้ได้เลย ไส้แฮมกับชีส เขาทอดมาดีไม่แห้งเลย ตัวขนมปังที่ชุบก็มีรสดี วันหลังทำเองต้องปรุงขนมปังป่นบ้าง

แถมรูปไก่ที่เคยทำเองให้ดู :-) ไม่ได้ืำทำมานานแล้วล่ะ

แมวเอ๋ยแมวเหมียว ร้องเรียกเหมียวๆเดี๋ยวก็มา

ปกติแต่ละภาษาจะรับรู้และถ่ายทอดเสียงสัตว์ไม่เหมือนกัน เช่น ฝรั่งฟังว่าหมาเห่า woof-woof หรือ bow-wow แต่คนไทยว่าหมาเห่าโฮ่งโฮ่ง จะว่าหมูไทยร้องอู๊ดๆ แต่หมูฝรั่งกระแดะกว่าร้อง oink-oink (ออกเสียงยากกว่านะ หน่วยเสียงเยอะกว่า)ก็ไม่น่าจะใช่ จะหมูที่ไหนก็ร้องเหมือนกันแหละน้อ แต่หูมนุษย์นี่แหละที่ถูก conditioned มาให้ได้ยินต่างกันออกไป คำต่างๆที่เราใช้แทนเสียงหรือเลียนแบบเสีบงทั้งหลายไม่เฉพาะเสียงสัตว์เนี่ยเรียกว่า onomatopoeia ใครอยากหาความรู้เพิ่มเติมคลิกได้เลยค่ะ

ที่เกริ่นซะวิชาก๊านวิชาการ(เท่าที่อ้อมจะเป็นได้)เนี่ยก็ไม่มีอะไรมากหรอก แค่อยากจะบอกว่ามีเสียงสัตว์อยู่หนึ่งประเภท (เท่าที่รู้)ที่ทั้งไทยและฝรั่งฟังว่าร้องเสียงเดียวกัน นั่นก็คือ น้องแมวทั้งหลาย ไทยเราว่า แมวร้องเหมียวๆบ้าง เมี้ยวๆบ้าง ฝรั่งก็บอกร้อง meow-meow เหมือนกัน ดังนั้นเจ้าแมวที่บ้านคริสรับอุปการะเลี้ยงดูมาได้สามสี่ปีแล้วก็เลยได้ชื่อว่าเหมียวเหมียว เรียกง่ายดีทั้งฝรั่งทั้งไทย

แมวตัวนี้เธอหลงมาจากไหนก็ไม่รู้ น่าจะมีคนใจร้ายเอามาปล่อย เพราะเธอทำหมันมาเรียบร้อยแล้ว จู่ๆก็โผล่มาที่บ้านนี้ มาส่งเสียงร้องเมี้ยวๆ ขออาหารขอน้ำ แมรี่แอนก็เอาออกไปให้ เธอก็เลยปักหลักไม่ยอมไปไหนอีกเลย เนื่องจากไม่รู้ชื่อ ก็เลยเรียกกันไปว่า เหมียวเหมียวตามเสียงร้องของเธอ บางทีก็เรียก Kitty Cat ทั้งๆที่ไม่ใช่ลูกแมวแล้วล่ะ

เหมียวเหมียวเป็นแมวตัวแรกที่อ้อมได้ใกล้ชิด นิสัยเธอจะขี้อ้อนมากๆ ปกติเธอจะอยู่นอกบ้านเพราะพ่อคริสไม่ชอบให้อยู่ในบ้านยกเว้นหน้าหนาวกับตอนฝนตก ดังนั้นเธอก็เลยออกอาการขี้อ้อนเป็นพิเศษเวลามีคนอยู่ข้างนอก จะต้องเข้ามาคลอเคลีย กระโดดขึ้นมานั่งตักให้เกาคางตลอด และเหมือนเหมียวเหมียวจะมีสัญชาติญาณรับรู้ด้วยว่าเรารู้สึกอย่างไร ถ้าวันไหนอ้อมอารมณ์ไม่ดี หงุดหงิดๆออกไปนั่งข้างนอก เหมียวเหมียวก็จะยิ่งเข้ามาคลอเคลียมากเป็นพิืเศษ เรียกได้ว่าพอเห็นความขี้อ้อนของเธอแล้ว เราจะอารมณ์ดีขึ้นทันที ความฉลาดเธอก็เป็นที่หนึ่ง ตอนเช้าเธอจะทวงข้าวเช้าตลอดด้วยการส่งเสียงเมี้ยวๆที่ประตูโรงรถ ถ้าเรายังไม่ออกไป เธอก็จะกระโดดขึ้นไปนั่งอยู่บนราวระเบียงข้างหน้าต่างครัว ให้เราเห็น แล้วก็ร้องเหมียวๆอยู่นั่นแหละ เราเห็นก็ขำเพราำะตอนเช้าหน้าต่างจะปิดอยู่ ก็จะไม่ได้ยินเสียงเธอร้อง แต่จะเห็นแค่ปากพะงาบๆ ขอข้าวกิน พอเหมียวเหมียวเห็นว่าเราเห็น เธอก็จะไปรอที่ประตูโรงรถทันทีเลย เพราะรู้ว่า้เราต้องออกไปให้ข้าวแน่ๆ

นอกจากนี้เหมียวเหมียวยังใจดีกับแมดดี้มากๆ คือถ้าเป็นแมวตัวอื่นโดนแมดดี้ตอแยขนาดนี้นี่คงมีกางเล็บตบหน้าหันตาฉีกไปแล้ว แต่นี่ไม่เลย เหมียวเหมียวยอมเล่นกับแมดดี้ด้วยดีประหนึ่งเจียมตัวว่าตัวเองเป็นแค่แมวหลงมาเลี้ยงไว้นอกบ้านไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไร แต่บางครั้งเหมียวเหมียวก็กวนประสาทแมดดี้ใช้ได้ คือเวลาที่พาแมดดี้ออกไปอึที่กลางทุ่งเนี่ย ต้องใจเย็นๆ เพราะคุณแมดดี้เธอเป็นโรค ADD (Attention Deficit Disorder ภาษาไทยคือสมาธิสั้น) เห็นอะไรนิดอะไรหน่อยก็สมาธิแตก ไม่บ่งไม่เบ่งอึมันแล้ว ไปไล่งับแมลง ผีเสื้อ เห่่านกเห่าเครื่องบินดีกว่า ไอ้คนจูงอย่างเราก็รอไป หลายครั้งมากๆเลยที่แมดดี้กำลังอยู่ในจังหวะเข้าด้ายเข้าเข็ม คือย่อขาหลังยองๆเตรียมกำหนดลมปราณสุดฤทธิ์ คุณเหมียวเหมียวเธอจะย่องมาเลยค่ะ โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ ย่องหมอบตัดทุ่งมาเลย แมดดี้เห็นปุ๊บ อู๊ยยยยย กรูไม่ข้งไม่ขี้มันแล้วล่ะ ไปวิ่งไล่แมวดีกว่า และเหมียวเหมียวก็จะรู้ดี รีบกระโดดแผลววิ่งไปอีกทาง แถมทิ้งระยะห่างกำลังพอดีด้วยนะ คือไม่เข้ามาใกล้มาก เอากำลังพอดีๆแบบแมดดี้จับไม่ได้เพราะสุดสายจูงพอดี ฮ่าๆ

เหมียวเหมียวเป็นแมวที่ทำให้ความกลัวแมวของอ้อมหายไป ตัวอื่นเป็นไงไม่รู้แต่ตัวนี้ได้ใจอ้อมไปเต็มๆเพราะเธอน่ารักจริงๆค่ะ รูปที่ข้างบนนี้บางรูปก็ถ่ายตอนเธอกำลังอยู่บนพุงอ้อมที่นอนอยู่กลางสนามหญ้า เหะเหะ ส่วนรูปโคลสอัพนั่นก็จ่อกล้องเข้าไปใกล้จริงๆ เธอสู้กล้องมากๆ

เตรียมตัวไปเที่ยว

วู้ฮู้ หมู่นี้อารมณ์ดีเป็นพิเศษ เผลอแป๊บๆ อีกสองอาทิตย์จากวันนี้ก็จะไปคอสตาริก้าแล้ววววววววววววววว ชักตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ สองอาทิตย์ก่อนที่เจฟฟ์มาที่บ้าน เอาแผนที่มากางนั่งคุยกันแล้วว่าจะไปที่ไหนบ้าง ก็คงขึ้นภูเขาทางตอนกลางของประเทศนิดหน่อย กับโฉบๆอยู่แต่ทางฝั่ง Pacific Coast ทางตะวันตก เพราะทางนั้นยังมีชายหาดที่ไม่พลุกพล่านมากและคริสก็กะไป boogie board โต้คลื่นเต็มที่ ช่วงนี้เป็นหน้าฝนของทางนั้น คลื่นเข้าทางใต้ เหมือนฮาวายเปี๊ยบ

วันก่อนคริสถามๆอยู่ว่าอยากได้อะไรบ้างก่อนเดินทาง อ้อมก็คิดๆสักพัก ก็บอกไปว่า บิกินี่ใหม่อีกสักชุดก็ดีนะ อ่ะ ก็ได้มาหนึ่งชุด สีแดงลายดอก จาก Marshall's เอามาเสริมทัพกับตัวลายขวางที่ซื้อสำหรับตอนกลับเมืองไทยเมื่อต้นปี จากนั้นก็คิดอีก อืม ไปตั้งสามอาทิตย์ ไม่รู้จะได้ซักผ้ารึเปล่า เอาขาสั้นมาอีกซักตัวก็ดี ตัวที่มีอยู่มันค่อนข้างเป็นทางการ แบบต้องรีดก่อนใส่ อ่ะ ก็ได้มาอีกตัว ดูไปดูมาได้เสื้อแถมมาอีกสี่ตัว ฮ่าๆๆ

ต่อมา คิดไปคิดมา อืม ถ้าคริสออก boogie board อ้อมก็ต้องหาอะไรทำตอนที่รออยู่ที่ชายหาดใช่มั้ย อ่ะ งั้นขอซื้อหนังสือด้วย ก็ไปดูพวกหนังสือที่ถือว่าเป็น modern classic ทั้งหลาย เป็นปกอ่อน ราคาไม่แพง ตอนแรกก็หยิบแต่ละเล่มแบบเนื้อหาหนักทั้งนั้น เช่น Crime and Punishment ของ Dostoevsky กับ สิทธัตถะ ของ Hesse คริสมาเห็นก็ถามจะเอาจริงเหรอ อ้อมก็บอก ก็อยากได้อะไรที่มันเบาๆ (light) หน่อยอ่ะ คือหมายถึงหนังสือปกอ่อน น้ำหนักเบาๆ ขนง่ายๆ คริสก็บอก เฮ้ยที่เลือกมานี่มัน"หนัก" (heavy) ทั้งนั้นนะ อ้อมก็ขำ บอกไม่ใช่ หมายถึงน้ำหนักนะ คริสก็บอกน่าจะมีหมดแล้วไอ้เล่มที่อ้อมหยิบๆเนี่ย แต่อยู่ที่ห้องเก็บของใต้ดิน อ้อมก็ อ้าวเหรอ คิดอีกห้าวิ เออ อยากให้อ่านอะไรเบาๆใช่มะ งั้นเอาเล่มนี้ละกัน Confessions of a Shopaholic อิอิ อ่านสบายๆแน่นอน คริสก็อึ้งไปหน่อย เลือกหนังสือไม่ให้แบ่งกันอ่านเล้ย อีกเล่มที่หยิบก็ Sophie's World ซึ่งเคยอ่านนานมากแล้ว ชอบมากๆ เล่มเก่า(ที่แฟนเก่าให้มา) หายไปแล้ว ซื้อเล่มใหม่เก็บไว้เลยดีกว่า

ต่อมาอย่างสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด เอาไว้ฆ่าเวลาเหมือนกัน ของเล่นของรักของหวงชิ้นใหม่ .... iPod Shuffle จ้า ว่าจะซื้อๆอยู่หลายรอบแล้ว คราวนี้คริสบอกซื้อเหอะ ตอนแรกจะซื้อนาโนให้ด้วยซ้ำ แต่อ้อมบอกว่าเอา shuffle ก็พอน่ะ ใช้ฟังเพลงอย่างเดียว เอาไว้ใส่ฟังเวลาทำสวนด้วย เล็กๆดีกว่า ไม่อยากใช้ของดีๆแพงๆเวลาไปเที่ยวด้วย ก็เลยได้น้องป๊อดสีเขียวมะนาวมาครอบครองสมใจ ตอนซื้อมีบัตรของขวัญลดไป $25 แต่ตาดีไปเห็น memory card ใส่กล้องลดราคาอยู่ด้วยก็เลยหยิบมาด้วย เท่ากับว่าได้ memory card ฟรีกับได้ลดราคาน้องป๊อดไปอีกหน่อย

ส่วนคริสเองก็สั่งหนังสือของตัวเองไปสองเล่มทางอินเตอร์เน็ต เตรียมๆกันอย่างนี้นะ ไม่เคยได้อ่านหรอกเวลาไปเที่ยวที่ไหน

ของสุดท้ายที่อยากได้มานานและคริสอนุมัติแล้วด้วยก็คือ กล้อง DSLR สองวันก่อนคริสบอกว่าจะซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด (นี่เขาไม่ได้มาอ่านโพสต์ที่แล้วที่รำพึงรำพันอยากได้กล้องใหม่เลยนะ อ้อมไม่ได้บ่นด้วย ตอนแรกเขาอยากสั่งมาเซอร์ไพรส์แต่ตัวเองเก็บความลับไม่ไหว ขอบอกเอง ฮ่าๆ) เย้ๆๆ แต่ไปดูแล้ว แพงจังเลย จริงๆก็แอบอยากซื้อก่อนไปเที่ยวเหมือนกัน เพราะคอสตาริก้าจะต้องสวยมีมุมให้ถ่ายรูปมากมายแน่ๆ แต่คริสบอกว่าอย่าเลย ไม่อยากถือของมีค่าไปมาก อ้อมว่ามันก็จริง แต่คอยดูนะ ไปถึงที่นั่น พอขึ้นเขาเห็นวิวสวยๆ ชายหาดงามๆ จะต้องเจ็บใจว่าทำไมไม่ซื้อกล้องใหม่ก่อนมาแน่นอน

ปล. เสื้อตัวแรกที่ชายเป็นลายดอกๆ นั่นซื้อเบอร์ใหญ่สุดของเด็ก เหะเหะ

ดอกไม้ของคนข้างบ้าน

อาทิตย์ที่แล้วเห็นดอกกุหลาบบ้านตรงข้ามเขาสวยดีก็เลยออกไปขโมยถ่ายรูปมา เล็งๆอยู่เจ้าของบ้านเขากลับมาพอดีอีกต่างหาก เขาบอกว่าจะคิดตังค์ ฮ่าๆ จริงๆก็สนิทกันกับบ้านนี้ เพิ่งไปนั่งคุยดื่มเบียร์สูบซิการ์กันมา (คริสสูบนะ อ้อมเปล่า) เท่าที่ดูสวนบ้านเขา ก็มีต้นกุหลาบสองต้นหน้าบ้านนี่แหละที่บานสวย ที่เหลือเขาไม่ค่อยดูแลเท่าไหร่

ดอกกุหลาบสีสวยมากๆ พยายามเล็งๆอยู่นานเลย

ต้นมันเป็นอย่างนี้



ดูดอกใกล้ๆ หอมด้วยนา



ซูมเข้าไป ตอนนี้อยากได้กล้อง SLR มากๆ และก็เลนส์แมคโครสำหรับถ่ายซูมเจ๋งๆด้วย



อีกสักรูป



อีกสักรูปน่า



ด้านบน



ย้อนแสงยามเย็น



ตอนนี้เหี่ยวไปหมดแล้วล่ะค่ะ ดอกไม้หน้าร้อนอื่นๆเริ่มทยอยบานแล้ว ขอรำพันอยากได้กล้อง SLR อีกซักรอบ ถึงไอ้กล้องที่มีอยู่ยังใช้ไม่ครบทุกฟังค์ชั่นก็เหอะ

ปล.บางทีเห็นคนแปลกหน้าเข้ามาบล็อกนี้ด้วยการเสิร์ชจากกูเกิ้ลเยอะ ถ้าไม่ใช่เรื่องอาหารก็มักจะเป็นหารูปต้นไม้ ดอกไม้ ใครที่เข้ามาแล้วจะอิ๊บรูปไปใช้ก็ไม่ว่ากันนะคะ แต่ขออย่างเดียว ช่วยทิ้งข้อความบอกกล่าวขอเอาไปใช้กันหน่อย ไม่ใช่ว่ารูปสวยขั้นเทพมือโปรมาถ่ายเองหรอกแต่ที่ถ่ายๆไปนี่ก็ตั้งใจอยู่ ถ่ายทีละหลายๆรูป คัดเอาดีๆมาลงให้ดูได้ไม่กี่รูปเท่านั้น ถ้าใครคิดว่าสวยพอจะขอเอาไปใช้ก็ช่วยบอกกล่าวกันให้ชื่นใจนิดละกันค่ะ

ปล.อีกที ที่เขียนปล.แรกนี่ไม่รู้หรอกค่ะว่ามีใครเคยเอารูปไปใช้ที่ไหนรึเปล่า ถึงมีก็ไม่รู้จะตามไปดูยังไง คือจริงๆขี้เกียจทำลายน้ำใส่ทุกรูปอ่ะ เลยเขียนกันไว้ก่อน ฮ่าๆ

Go Tribe!!

ช่วงนี้ไม่ค่อยมีแรงเขียนบล็อกเพราะมัวแต่ไปทำสวนที่อพาร์ทเม้นท์ อากาศก็ร้อนมากๆ พอไปทำสวนกลางแดด กลับมาถึงบ้านก็เลยสลบเลย หมดแรง วันนี้ไม่ได้ไปไหนก็ขอมาเขียนถึงเกมเบสบอลที่ไปดูมาเมื่อวานหน่อย เพราะมันมันส์สุดๆ

ช่วงนี้ทีม Cleveland Indians เล่นดีมากๆ ยังนำเป็นที่หนึ่งอยู่ในสาย และเมื่อวานก็แข่งกับทีม Detroit Tigers ที่เป็นที่สองตามหลังอินเดียนส์อยู่สองเกมครึ่ง เกมเมื่อวานที่ไปดู sold out ด้วย ตั๋วขายหมดเกลี้ยง เพราะเป็นเย็นวันศุกร์ มีโชว์พลุหลังเกมเลิก และก็เป็น one-dollar dog night คือฮ็อทดอกอันละเหรียญเท่านั้น คนก็เลยมากันเต็ม อ้อมกับคริสเองกว่าจะหาตั๋วได้ก็ลุ้นแทบแย่ เพราะไปกันทั้งหมดห้าคน มีอ้อม คริส ลอรี่ และ ซินดี้กับจอห์น เพื่อนลอรี่ด้วย หาตั๋วนั่งติดๆกันห้าใบยาก สุดท้ายก็ได้มาเป็นตั๋วนั่งสามที่ติดกันแถวหน้ากับสองที่ติดกันอยู่ข้างหลัง ต้องใช้ความรวดเร็วมากๆในการจองตั๋วออนไลน์ คือถ้าเห็นที่นั่งที่ต้องการก็ต้องรีบใส่ข้อมูลจองทันทีมีเวลาหนึ่งนาที แล้วก็มีเวลาอีกสามนาทีใส่ข้อมูลบัตรเครดิตจ่ายเงิน ตอนแรกคริสทำแล้วไม่ได้เดินปึงปังหงุดหงิดออกไปข้างนอก อ้อมก็เลยลองมั่ง ปรากฎว่าได้ ฮ่าๆ ตั๋วไม่แพงด้วย นั่งข้างบนหน่อย แต่ก็ดูเกมได้ชัดดี

sellout crowd ค่ะ คนเต็มสนาม

ทั้งหมด 41,365 คน คึกคักมาก

เนื่องจากคนเยอะก็มีเรื่องให้หงุดหงิดเล็กน้อยเพราะต้องต่อคิวซื้ออาหารนานมากๆ เหมือนกับทางสนามเตรียมตัวรับคนไม่พร้อม ตอนแรกก็หาเบียร์เย็นๆแถวที่นั่งไม่ได้ อ้อมต้องเดินลงไปซื้อถึงข้างล่าง ส่วนคริสก็ต่อแถวซื้อฮ็อทดอกกับนาโชสอยู่ยี่สิบนาทีเพราะต้องรอชีสละลาย ฮ่าๆ อันนั้นรอบแรก พอรอบที่สองที่ออกไปซื้อของกินก็ต่อแถวตั้ง 45 นาที พลาดช็อตเด็ดๆตอนอินเดียนส์ตีเสมอรอบแรกอีกต่างหาก

ได้ pretzel มาทานด้วย

มองให้เป็นตัว I สัญลักษณ์ทีมหน่อยนะ หน้าตาดีแต่รสชาติหมาไม่รับ'ทานอ่ะ

เกมนี้อินเดียนส์โดนนำไป 5-1 ในอินนิ่งที่ 6 แล้วก็มาตีเสมอได้ แล้วก็โดนนำไปอีก 9-5 ในอินนิ่งที่ 8 พอถึงอินนิ่งที่ 9 นี่โดนนำไป 11-7 แต่ก็สามารถทำคะแนนกลับมาชนะ 12-11 ได้ในอินนิ่งสุดท้าย ทำคะแนน 5 รันได้ในอินนิ่งเดียว คนดูก็ไม่ยอมถอดใจนะ โดนนำไปขนาดไหนก็ยังนั่งเชียร์กัน ถึงจะมีแอบใจแป้วไปบ้างเวลาตีเสมอได้แล้วโดนนำไปอีก อินนิ่งสุดท้ายนี่เชียร์กันกระจาย กรี๊ดกันสนั่น ตบมือร้องด่า Detroit sucksๆๆๆ กันใหญ่ ฮ่าๆ พอถึงตอนสุดท้ายที่ทีมอินเดียนส์ชนะด้วยรันสุดท้ายนี่ กรี๊ดค่ะกรี๊ดสุดเสียง เฮกันทั้งสนาม บรรยากาศอย่างกับเป็นเกม playoff

พอเกมจบก็เดินกันออกมาก่อนไม่ได้รอดูพลุ ตอนนั้นก็เกือบห้าทุ่มแล้ว แต่ตอนที่คริสซื้อบุหรี่ที่ปั๊มน้ำมัน ก็พอจะเห็นพลุบ้าง

/







เสร็จแล้วก็กลับบ้านด้วยความอิ่มเอมใจแบบเหนื่อยๆ เสียงแอบแห้งไปนิดหน่อยค่ะ ไม่ได้กรี๊ดเชียร์ใครอย่างนี้มาตั้งแต่เชียร์ทีมบาสโรงเรียนตอนแข่งกีฬาสาธิตสามัคคี ฮ่าๆ ก็สิบกว่าปีแล้วอ่ะ

สองวันก่อนทีมบาสเก็ตบอลของคลีฟแลนด์ Cavaliers ก็ชนะ Pistons ของ Detroit ใน NBA play off แบบมีลุ้นเหมือนกัน วันนี้ทั้งสองทีมแข่งกันอีกที่คลีฟแลนด์ ถ้า Cavs ชนะวันนี้ก็จะเข้ารอบชิงชนะเลิศ ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ส่วนเบสบอล ทีมอินเดียนส์ก็แข่งกับดีทร้อยต์ไทเกอร์สอีกรอบ อินเดียนส์ไม่ได้เล่นดีอย่างนี้มาเป็นสิบปีแล้ว เพราะฉะนั้นวันนี้บรรยากาศในดาวน์ทาวน์คลีฟแลนด์จะต้องคึกคักสุดๆแน่นอน รถคงติด ที่จอดรถคงหายากแน่ๆ ตั๋วคงไม่ต้องพูดถึง ขายหมดไปนานแล้ว เราก็รอดูรอลุ้นทั้งสองทีมอยู่หน้าทีวีที่บ้านดีกว่า

Go Tribe!! Go Cavs!!

ปล. ชื่อเล่นของทีมอินเดียนส์คือ Tribe จ้า