นิ้วบวมๆก่อนปีใหม่

ช่วงก่อนคริสต์มาส นิ้วชี้ซ้ายโดนอะไรบาดก็ไม่รู้ตรงจมูกเล็บ แผลตริ๊ดเดียวแหละ แต่มันแสบแบบรู้สึกได้เลยหลังจากนั้นว่ามันจะต้องอักเสบ แต่ก็ยังนิ่งนอนใจ ไม่ได้ล้างแผล ผลก็คือหนึ่งอาทิตย์ให้หลังนิ้วบวมเลย ทั้งบวมทั้งช้ำแถมปวดด้วย บางทีก็ปวดมาก บางทีก็ปวดน้อย บางทีก็ปวดตุบๆเป็นจังหวะ เกิดมาก็ไม่เคยติดเชื้ออักเสบขนาดนี้มาก่อน เพราะเป็นหญิงบึก(ที่ร่างกายบอบบาง ฮ่าๆ) วันหลังคริสต์มาสก่อนมานิวยอร์คก็เลยลองเจาะดู ให้คริสจิ้มเข็มให้ตรงที่เนื้อมันแดงๆนิ่มๆ กรี๊ดส์ โคตรเจ็บเลย แถมไม่มีหนองออกมาด้วย มีแต่เลือดนิดหน่อย ก็เลยต้องปล่อยทิ้งไว้ให้มันบวมต่อไป จนมาที่นิวยอร์ค มันก็ยังบวมอยู่ ดูรูปมีอเหี่ยวๆข้างล่างประกอบได้

ในรูปอาจดูเหมือนบวมไม่เยอะ แต่ขอบอกว่านิ้วตึงมากๆ งอข้อนิ้วแรกแทบไม่ได้เลย หลังจากปรึกษาสาวๆในเว็บบอร์ดแล้ว ก็คิดว่าต้องเจาะ พอโทรไปหาพ่อกับแม่ พ่อก็บอกให้เจาะ ไม่งั้นก็ทานยาแก้อักเสบเอา แต่อ้อมรำคาญอยากให้มันหายๆไปซักที ตอนนั้นก็พอเห็นหัวหนองมันชัดขึ้นมาหน่อยแล้วด้วย ติดกับเล็บเลย (ตอนแรกเจาะผิดที่ถึงเจาะไม่ออก) ก็เลยจัดการพิฆาตหนองซะ เอากรรไกรที่ใช้เล็มหนังข้างเล็บปลายแหลมๆ ลนไฟเช็ดด้วยไฮโดรเจนเพอร็อกไซด์แล้วก็เจาะเลย ดูภาพประกอบจุดที่เป็นหัวหนองก่อนเจาะ

จริงๆก็แค่สะกิดมันนิดหน่อยน่ะ แล้วก็ทนปวดบีบบบบบบบนิ้ว รีดเอาหนองออก ปรากฏว่า...อุแม่เจ้า หนองออกมาขนาดใหญ่เท่าเม็ดถั่วเขียวเม็ดเป้งๆได้ อี๋ย์ๆๆๆ แต่ภูมิใจมากขนาดต้องเรียกคริสให้มาดู ฮ่ะๆๆ เสร็จแล้วก็เช็ดทิ้งไป พยายามรีดๆทั้งหนองทั้งน้ำเหลืองออกอีกนิดหน่อย แล้วก็ล้างแผล ตอนนั้นก็ยังปวดๆอยู่นะ แต่พอตื่นขึ้นมาก็หายปวดแล้ว แต่นิ้วยังบวมอยู่ จับดูจะรู้สึกเลยว่าใต้หนังมันมีโพรง คงเป็นเพราะไม่มีหนองแล้ว รูปตอนเจาะและหลังเจาะไม่มีให้ดูนะคะ แค่นี้ก้รู้สึกว่าตัวเอง sick (วิปริต)เกินไปหน่อยแล้ว ฮ่าๆ

ตอนนี้นิ้วก็เกือบหายแล้วแหละ บวมนิดเดียว แต่เป็นอุทาหรณ์สอนใจว่า ถ้าโดนอะไรบาดมาจะแผลเล็กแผลใหญ่ก็ควรจะล้างแผลซะทันที เข็ดเลยคราวนี้

ที่เอาเรื่องหยะแหยงๆมาเขียนนี่ก็เพราะไม่มีอะไรจะเขียนอ่ะค่ะ เมื่อวานคือวันสุดท้ายของปี 2006 อ้อมกับคริสก็ไปเดินเล่นที่มอลล์ อ้อมทำตัวดีมากๆ ไม่ซื้ออะไรเลยนอกจากตุน foam burst เจลอาบน้ำสุดโปรดของ Bath & Body Works ที่ลดราคาประจำปีอยู่ อ้อ ได้สเปรย์ตัวกลิ่นส้มๆมาหนึ่งขวด ลดไป 75% เหลือไม่ถึงห้าบาท แต่ไม่ได้ซื้อเสื้อหรือรองเท้าเลย ตอนนี้จะพยายามไม่ซื้ออะไร เป้าหมายของปีนี้ก็คือจะกลับไปช็อปสะบั้นที่เมืองไทย แต่ยังไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เลย เมื่อคืนอ้อมกับคริสก็ไม่ได้ไปเคานท์ดาวน์ที่ไหนด้วย กลับมาที่ห้องก็ผลัดกันง่วงหลับๆตื่นๆกันไป มาลืมตาเอาตอนเที่ยงคืนเห็นลูกบอลที่ไทม์สแควร์ในนิวยอร์คแตก แล้วก็หลับต่อ

แต่ยังไงก็ขอสวัสดีปีใหม่ทุกๆคนตรงนี้อีกรอบนะคะ

ปล. รูปนี้เกิดจากความพยายามเรียนรู้การทำกราฟฟิคในโปรแกรม photo editing ชื่อ photo filtre ที่ใช้อยู่ ยังไม่มีปัญญาซื้อ/ใช้โฟโต้ช็อปค่ะ

ปล.2 กรุณาอย่าถามถึง new year's resolutions ยังไม่ได้คิดเลยค่ะ ปีที่แล้วที่คิดไว้ยังทำไม่ได้ซักอย่าง ตอนนี้แค่คิดว่าทำหน้าที่ของตัวในแต่ละวันให้ดีที่สุดเท่านั้นเป็นพอ