เรื่องเล่าจากซาอุ (ตอนที่ 8): ปิคนิคกลางทะเลทราย

เดือนที่แล้วที่ทำงานจัดไปปิคนิคในทะเลทรายมา งานนี้ผู้หญิงล้วน ตามประสาซาอุ จริงๆตอนแรกก็ไม่อยากไปเพราะมีความรู้สึกว่างานอย่างนี้มันควรจะไปกันทั้งครอบครัว แต่คิดไปคิดมา อยู่ซาอุมาตั้งนานยังไม่เคยออกไปทะเลทรายเลย คราวนี้มีรถไปเสร็จสรรพ อาหารการกินก็น่าจะอุดมสมบูรณ์ก็เลยไปดีกว่า เอาเจดไปด้วย ปล่อยให้คริสอยู่คนเดียวทั้งวัน

เช้านั้นก็เตรียมเสบียงเตรียมเสื้อกันหนาวเจดไปเต็มที่ ไปขึ้นรถบัสที่ในคอมพาวนด์ตอน 11 โมง รอแป๊บเดียว รถก็ออก ในรถก็มีผู้ใหญ่ประมาณ เจ็ดแปดคน เด็กๆอีกร่วมสิบ แม่ๆในรถบัสนี่อาหรับทั้งนั้น มีอ้อมและลูด้า เพื่อนรัสเซียที่ไม่ใช่แขก นั่งรถไปได้ซักพักก็เริ่มส่อเค้า อาการแม่แขกออก ไม่ดูลูกกันอ่ะ เด็กๆเสียงดัง แม่ก็นั่งเม้าธ์กันไป นั่งรถไปนานพอสมควร จนเจดกับลูกๆลูด้าก็หลับกัน เพราะเรานั่งทางหลังรถหน่อย แต่ไอ้เด็กๆที่นั่งข้างหน้านี่เสียงยังเจี๊ยวจ๊าวกันอยู่ แม่ๆก็ไม่เตือนทั้งๆที่ก็เห็นว่ามีเด็กหลับอยู่หลังรถ

กว่าจะไปถึงที่ปิคนิคที่อยู่ที่ Al Thumama ก็เกือบสองชม.ได้มั้ง ขับออกนอกริยาดห์ไปสักชม.นึงได้ วิวก็อย่างที่เห็นในรูป มันแห้งงงงงงงงงงงงงงงงง ทะเลทรายรอบๆริยาดห์นี่ไม่ค่อยสวย มันเป็นกรวดและหินซะมาก ไม่มีเนินทรายสวยๆเท่าไหร่









พอไปถึงก็เอาของไปเก็บในเต้นท์ เด็กๆก็ได้วิ่งเล่นกันล่ะ ทีนี้รู้ซึ้งจริงๆว่าแม่ๆแขกเขาเลี้ยงลูกกันยังไง ตลอดทั้งบ่ายยันค่ำ มีอ้อมกับลูด้าเท่านั้นที่อยู่ข้างนอกกับลูกตัวเอง แม่ๆที่เหลือนั่งเมาธ์นั่งกินกันอยู่แต่ข้างในเต้นท์อ่ะ เด็กเป็นสิบๆเลยนะ วิ่งเล่นกันเอง วัยตั้งแต่ขวบนึงจนถึงเจ็ดแปดขวบ ไอ้ที่โตกว่านี้ก็ไม่ว่ากัน มันโตแล้วดูแลตัวเองได้ แต่มีเด็กขวบนึงตัวเล็กกว่าเจดอีก เดินอยู่คนเดียวตลอดบ่ายเลย มีพี่สาวน้องชายอยู่อีกคู่ ไอ้น้องก็เล่นเอาหินขว้างใส่พี่จนร้องไห้กันกระจาย แม่ก็ไม่เห็นสนใจ เขาก็คงมองว่าอ้อมกับลูด้านี่ก็แปลก ไม่ยอมไปนั่งสังสรรค์กับคนอื่น ให้เราทิ้งลูกเราไปได้ไงอ่ะ จะเอาไปนั่งข้างในด้วยกันก็ไม่ยอม ข้างนอกมันน่าเล่นกว่า







งานนี้หนูเจดล่อแต่อาหารขยะฮ่ะ ขนมที่เขาให้เด็กๆทานมีแต่ขนบขบเคี้ยวถุงๆกับชิปส์ เจดเห็นเด็กอื่นทานกันก็ขอเขาทานบ้าง อ้อมก็หยวนๆปล่อยไป สรุปวันนั้นทั้งบ่ายและเย็นเจดทานแต่ขนมและช็อคโกแล้ต

จริงๆอยากถ่ายรูปมามากกว่านี้ แต่ถ่ายมากไม่ได้ เดี๋ยวไปติดหน้าสาวซาอุ ตอนทานอาหารเย็นก็เหมือนกัน อยากถ่ายรูปอาหารแต่ถ่ายไม่ได้อ่ะ งานนี้เขาจ้างร้านอาหารมาทำบาร์บีคิวให้ทาน อย่างอร่อยเลย

พอทานข้าวเย็นเสร็จก็มีตัวตลกสาวมาเอนเตอร์เทนเด็กๆด้วย เสียดายที่เจดยังเล็กเลยไม่ได้สนุกกับเขาเท่าไหร่ได้แต่ดูเฉยๆ พอตกค่ำอ้อมกับลูด้าก็แทบสลบกันแล้ว พอรถบัสมารอรับกลับตั้งแต่ทุ่มกว่า เราก็ไปเกริ่นๆกับคนที่นั่งรถบัสมาด้วยกันว่าจะกลับกันได้รึยัง เธอๆบอกยังไม่กลับฮ่ะ อากาศกำลังดี กรี๊ดดดดดดดดดในใจ ก็แหงล่ะ เขายังเอนจอยกันอยู่ ไม่ได้ทำอะไรนี่นานั่งกันเฉยๆ อ้อมก็เลยเอาเจดมาดูดนมให้นอนรอไปก่อน ลูด้าก็เอาลูกมานอนเหมือนกัน สองทุ่มกว่าถึงได้ไปขึ้นรถกลับ กว่าจะถึงบ้านก็สามทุ่มกว่า เหนื่อยสุดๆ ขากลับก็อารมณ์เดิม แม่ๆนั่งเมาธ์ ลูกๆเป็นลิง

งานนี้ได้เรียนรู้สองอย่าง หนึ่ง แม่แขกไม่ดูลูก สอง เวลาคนซาอุเขารวมตัวสังสรรค์กันเนี่ย เขาแต่งตัวมาอวดกันเต็มที่จริงๆนะ ไอ้เราก็แต่งตัวแบบไปทะเลทราย ใส่ผ้าใบกางเกงยีนส์ คนอื่นที่มา โห ส้นสูงฮ่ะ เมคอัพเพียบ เราก็ดูเป็นเมดไปทันที ฮ่าๆ จริงๆก็คิดอยู่แล้วล่ะว่าจะเป็นแบบนี้ งานไหนๆก็อย่างนี้