12 May 2008: วันที่โลกเปลี่ยนวงโคจร... 2 (ตอนคลอดสด)

เฮ้อ เมื่อวานพาเจดไปหาหมอมา หมอบอกว่าตัวเหลืองเลยโดนจับตรวจเลือดเช็ค jaundice ผลออกมาเกินไป .1 ก็เลยต้องเข้าตู้อบ เศร้ามากๆ ตัวนิดเดียวต้องไปนอนอยู่คนเดียวที่รพ.ซะแล้ว เมื่อคืนตอนรอเช็คอินเข้าห้อง อิแม่อย่างอ้อมก็น้ำตาหยดแหมะๆค่ะ ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองเศร้า baby blue นิดๆ เซ้นซิทิฟกว่าปกติมาก วันก่อนก็ร้องไห้เพราะคิดถึงคริส ฮ่าๆ

เล่าเรื่องคลอดดีกว่า ไหนๆก็ตื่นเช้ามาปั๊มนมให้เจดแล้ว (นมคัดด้วยแหละ ตื่นเองเลย)ไม่อยากให้ปริมาณนมน้อยลงก็ต้องปั๊มเก็บไว้ก่อน

เมื่อเช้าวันจันทร์ที่ 12 พฤษภา คริสก็ออกไปทำงานแต่เช้ามืดเป็นปกติ ส่วนอ้อมก็นอนไป ปกตินี่หลังจากคริสไปทำงานอ้อมจะหลับต่อได้ แต่วันนั้นนอนไปเรื่อยๆไม่ยักหลับ พอ 6:45 ก็รู้สึกตัวว่าน้ำเดิน ก็รีบเดินไปเข้าห้องน้ำ คว้าผ้าอนามัยมาใส่ โทร.หาคริสให้กลับมารับไปรพ. แล้วอ้อมก็ไปแพ็คกระเป๋า รดน้ำต้นโหระพา ทำนู่นทำนี่รอไป นี่ดีว่ากวาดบ้านถูบ้านไว้ตั้งแต่วันอาทิตย์ ไม่งั้นคงทำไปแล้ว ฮ่าๆ ตอนนั้นยังไม่ปวดท้องคลอดเลย

กว่าจะไปถึงรพ.ก็แปดโมงครึ่งแล้ว เริ่มรู้สีกหน่วงๆนิดๆ แต่ไม่มากเลย สบายๆ ไปถึงที่ ER ก็บอกเจ้าหน้าที่ว่าน้ำเดิน จะมาคลอด ไอ้เจ้าหน้าที่นี่ก็เหลือบตาขึ้นมาจากหนังสือพิมพ์ที่อ่านอยู่หน่อยนึง แล้วหันไปถามคริสว่า Is she pregnant? ไอ้หอยหลอด หนึ่งพูดกับชั้นเองก็ไม่ได้ สอง ก็เพิ่งบอกไปว่าจะมาคลอด ดันถามแบบนี้อีก คริสก็บอกใช่ ย้ำไปอีกว่าจะมาคลอด ถึงได้ไปเรียกพยาบาลเอารถเข็นมารับไป maternity ward ให้

พอไปถึงห้องตรวจ ก็โดนหมอล้วงดูว่าปากมดลูกเปิดรึยัง อู้ว์เจ็บถึงใจจริงๆ ตอนนั้นก็เปิดแล้วแค่เซ็นต์เดียว หมอก็ดูอาการ วัดความถี่ที่มดลูกหดตัวอยู่ซักสองสามชม.ได้ เห็นไม่คืบหน้าก็เลยให้ขึ้นไปรอที่ห้องผู้ป่วย ถ้าครบ 24 ชม.แล้วยังไม่คลอดเองก็ต้องเร่งคลอด

ห้องพักผู้ป่วย ได้อัพเกรดจากห้องธรรมดาเป็นห้องสวีทฟรีๆเฉยเลย

พอเที่ยงหมอก็มาเช็คอีก ก็เปิดแค่ 2 ซม. ตอนนั้นรู้สึกปวดท้องมากขึ้นแต่ก็ทนได้สบายๆ พอบ่ายสี่หมอมาอีกก็ยังเปิดเท่าเดิม แต่อ้อมก็เจ็บมากขึ้นแล้ว หมอก็บอกว่าเดี๋ยวสามทุ่มจะมาดู ถ้าตอนนั้นเปิด 3-4 ซม.แล้ว ก็จะให้ลงไปห้องคลอด ทำ epidural ได้เลย อ้อมก็โอเค ปวดยังไม่มาก ทนรอได้สบายๆ ที่ไหนได้พอหมอไปไม่นานเริ่มปวดมากขึ้นและถี่ขึ้นเรื่อยๆ แต่อ้อมก็ทนไป เพราะในใจคิดว่าถ้าใช้ epidural หรือ painkiller ตั้งแต่แรกเนี่ยจะยิ่งคลอดช้า ก็อดทนอึดไป กะรอหมอตอนสามทุ่ม พอสองทุ่มก็ไม่ไหวแล้ว ปวดถี่มากๆ แบบทุกสองนาที contraction มาทีนี่แทบร้อง ได้แต่หายใจเข้าออกไป บอกกับตัวเองว่ามันมาเป็นพักๆเดี๋ยวก็หาย แต่สุดท้ายก็ไม่ไหว บอกคริสตามหมอมาเถอะ ขอ painkiller ล่ะ เจ็บเหลือเกิน พอหมอมาเช็ค อ้าว เปิด 4-5 ซม.แล้วนี่นา ลงไปห้องคลอดทำ epidural ได้เลย อ้าว เวรจริงๆ ทำตัวเป็นบักอึดทนปวดเองอยู่ตั้งหลายชม. รู้งี้เรียกหมอมาดูตั้งแต่เริ่มปวดหนักๆแล้วก็ดี

กว่าจะได้ลงไปห้องคลอดก็สองทุ่มครึ่งแล้ว ตอนนั้นโคตรเจ็บบบบบบบบบบบบบบบ พยาบาลเอารถเข็นมาเข็นลงลิฟต์จากห้องพักชั้นห้าไปห้องคลอดชั้นใต้ดิน อ้อมก็นั่งคู้ไป เป่าลมหายใจเวลาเจ็บที แบบว่าทรมาณมาก ที่แย่มากๆก็คือ ลิฟต์จอดแม่มันทุกชึ้นค่ะ เพราะแขกซาอุเดินลงบันไดกันไม่เป็น ชั้นเดียวก็มาลงลิฟต์ พยาบาลพยายามบอกว่านี่ emergency ก็ไม่สนใจกันฮ่ะ ไอ้เราก็เจ็บท้องอยู่ ด่าเองไม่ไหว ไม่งั้นมีด่ากราด

พอไปถึงห้องคลอด หมอก็มาตรวจว่าเปิดกี่ซม.อีก ไอ๊หยาแป๊บเดียว ตอนนั้นสามทุ่ม เปิด 7 ซม.แล้ว จะทำ epidural ก็อาจจะไม่ทัน หมอดมยาก็บอกว่าถ้าอยากทำก็ทำให้ได้แต่ไม่แน่ใจว่าจะเป็นไง เพราะตอนนั้นปวดท้องถี่มากๆ หมอทำคลอดก็บอกว่าลองสูดแก๊ซหัวเราะกับฉีดยาแก้ปวดช่วยดูก่อนละกัน น่าจะคลอดในอีกสักสองชม.ก็ประมาณเที่ยงคืน อ้อมก็โอเค อ่ะ เอามาสูด ฟืดแรกก็เออ ดีแฮะ ช่วยได้เหมือนกัน แต่พอไปอีกสักพัก ปวดมากขึ้นอีกก็ไม่ไหวล่ะค่ะ ก๊งแก๊สอะไรก็เอาไม่อยู่ ปวดจนตัวโยนเกร็งไปทั้งตัวเลย พยายามหายใจเข้าออกลึกๆแบบที่พยาบาลบอกก็ไม่ไหวแล้ว เอาไม่อยู่จริงๆ อ้อมโยนหน้ากากแก๊สทิ้งแล้วบอกคริสให้เรียกหมอมาทำ epidural เถอะ หมดดมยาก็เลยมา หมอทำคลอดก็มาปรึกษากันอยู่หน้าห้อง ตอนนั้นใกล้สี่ทุ่มแล้วมั้ง สุดท้ายอ้อมปวดมากๆ แล้วก็อยากเบ่งด้วย ต้องบอกให้คริสเรียกหมอมาด่วน หมอมาตรวจดู ปากมดลูกเปิดเต็มที่แล้วค่ะ คลอดได้เลย สรุปว่าไม่ต้องบล็อกหลังแล้ว เบ่งสดโลด ก็พยายามทำสมาธิ เบ่งตามจังหวะที่หมอบอกไป คือพอ contraction เริ่มมาก็ให้หายใจเข้าออกลึกๆสองสามครั้งเอาแรง แล้วก็สูดหายใจลึกๆ แล้วก็เบ่งเหมือนเราเบ่งอึ เวลาเบ่งอย่าออกเสียงให้รวบรวมแรงเบ่งข้างล่างอย่างเดียว ก็เบ่งไปหลายรอบอยู่ หมอก็คอยบอกว่าเห็นหัวแล้วนะๆ พอ contraction หายไปอ้อมก็หายใจเป็นผู้เป็นคนได้ก็คอยถามคริสว่าเห็นหัวเจดมั้ย สุดท้ายในที่สุดก็คลอดเจดตอน สี่ทุ่มหกนาทีค่ะ พอเจดหลุดออกมานี่โล่งมากๆ คริสที่อยู่ข้างอ้อมตลอดนี่บอกว่าอึ้งมากๆตอนเห็นเจดออกมาร้องอุแว้ๆ

หลังคลอดเจดแล้วนี่ขอบอกว่ายังไม่หายเจ็บนะคะ ต้องคลอดรกอีก แล้วหมอก็ต้องนวดๆพุงให้ขับเลือดออกมา ยังไม่นับเย็บแผลที่โดนกรีดอีก ตอนนั้นอ้อมดมแก๊สต่อแล้วค่ะ สูดเพลินจนหมอบอกให้หยุด ฮ่าๆๆๆ ทั้งนี้ทั้งนั้นที่เจ็บๆตอนนี้เทียบกับตอนคลอดไม่ติดเลย แต่ก็เจ็บล่ะ

หลังจากนั้นพยาบาลก็เอาเจดมาให้อุ้มค่ะ โอ๊ย มีความสุขจริงๆ ถึงจะเหนื่อยแค่ไหนก็ตาม กลับไปพักฟื้นที่ห้องคืนนั้นก็เอาเจดมานอนด้วย อ้อมก็นอนไม่ค่อยหลับเพราะยังปลื้มอยู่ และก็พยายามให้นมเจดด้วย พอค่ำวันรุ่งขึ้นก็กลับบ้านค่ะ