Cleveland National Airshow
หลังจากเลี้ยงฉลองวันเกิดควบสามกันไป เด็กๆ(คริสและอเล็กซ์)ก็นอนค้างที่บ้านหนึ่งคืน เพราะวันรุ่งขึ้น อ้อมกับคริสจะพาทั้งคู่ไปงาน Cleveland National Airshow
หลังจากตอนเช้าวันอาทิตย์ ทานบลูเบอรี่แพนเค้กฝีมือแมรี่แอนกันแบบอิ่มหนำสำราญแล้วก็ออกเดินทางไปดาวน์ทาวน์คลีฟแลนด์ ตอนขับรถไปก็คอยลุ้นกันไปว่าฟ้าจะเปิดพอให้เครื่องบินบินโชว์ได้รึเปล่า ตอนไปถึงอากาศก็ยังขมุกขมัวมากๆเลย มีฝนลงปรอยๆด้วย แต่ก็โอเคซื้อตั๋วแสนแพงเข้างานเสร็จก็เดินเล่นดูเครื่องบินกัน คริสก็พาเด็กๆไปขึ้น flight simulator ของกองทัพเรืออเมริกัน งานนี้อ้อมไม่สู้ค่ะ ขี้เมา(อ๊ะๆ หมายถึงพวก motion sickness ทั้งหลาย)อย่างอ้อมนี่ ขึ้นไปเสร็จแน่ ก็เลยไปเดินดูถ่ายรูปเครื่องบินดีกว่า
เดินไปสักพักเหล่นักบินเท่ห์ๆได้พอประมาณ คริสกับหลานๆก็มาสมทบ ก็เดินดูเครื่องบินกันไปเรื่อยๆ จนหิวก็หาอะไรทานกัน เดินกันอยู่นานมากๆตั้งแต่ 11 โมงครึ่งจนบ่ายสามได้
ในที่สุดอากาศก็ดีขึ้น ฟ้าเปิดใสเชียว โชว์หลักๆก็เริ่ม มีกระโดดร่ม และเครื่องบินต่างๆบินโชว์ อ้อมก็ถ่ายรูปมั่งไม่ถ่ายมั่งไปตามเรื่อง (คือตอนที่ไม่ได้ถ่ายรูปนี่มัวแต่ห่วงกินอยู่)
เครื่องบิน F-16 เอ หรือ F-18 หว่า คริสชอบมากถ่ายรูปเองเลย
สไลด์โชว์ข้างบนนี้คือเครื่องบิน Fat Albert เป็นเครื่องใหญ่ที่ใช้บรรทุกอุปกรณ์ของ Blue Angels เห็นเครื่องใหญ่อย่างนี้เขาบินขึ้นแบบเร็วมากคือเทคออฟปุ๊บก็แทบจะบินขึ้นฟ้า 90 องศาเลย ไม่รู้ทำได้ไง ตอนลงที่เห็นในรูปก็เหมือนกัน จากตรงที่ล้อแตะพื้นจนถึงจอดสนิทนี่ไม่น่าจะเกิน 300 เมตร ฝีมือมากๆ
จบจากโชว์ของ Fat Albert ฝูงบิน Blue Angels ของ U.S. Navy ก็บินขึ้นโชว์ อ้อมก็มัวแต่ตื่นเต้น กดกล้องถ่ายรูปไปโดยเล็งที่ view finder (ช่องเล็กๆไม่ใช่ตัวจอ)เพราะแดดจ้ามาก ปรากฏว่าถ่ายไปสองสามรูปก็มาดู อ้าว ตายๆ ดันใช้ซูมจนสุด ตัว view finder มันไม่ใช่เฟรมของรูปจริงๆ รูปก็เลยออกมาหลุดเฟรมแบบที่เห็นข้างล่างนี่
คือจริงๆอ้อมก็ถ่ายอะไรที่เคลื่อนไหวเร็วก็ไม่ค่อยจะเป็นอยู่แล้ว แต่ก็คิดว่า เอาวะ กำลังจะพอกะๆได้อยู่ว่าควรจะถ่ายยังไง ปรับซูมเสร็จ กล้องร้องดังปิ๊บ ไอ้#@&*% (เติมในช่องว่างเอาเอง)มันเตือนว่าให้เปลี่ยนแบตเตอรี่!! แล้วกล้องนี้ก็ดีทุกอย่าง เสียอย่างเดียวมันไม่บอกล่วงหน้าเวลาถ่านหมด คือหมดแล้วหมดเลย เปิดก็ไม่ติดแล้ว จ๋อยค่ะจ๋อย แต่ก็ได้ดูเต็มโชว์ ทึ่งมากไม่รู้บินกันได้ยังไง ทั้งสวนกันหรือบินชิดๆกันขนาดนั้น ก็ประทับใจมากๆถึงจะไม่ได้รูปกลับมาก็ตาม
4 comments:
ดูดีกว่าแอร์โชว์ของชิคาโกล้านเท่า
บอกกันตรงๆเลยนะว่าอยากเป็นหลานจะได้ไปเที่ยวกับคริสและอ้อม ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
น่าสนุกจังค่ะ ดูแล้วตื่นเต้นแทนนักบิน เนอะ
หูย รู้งี้เสียตังค์ไปดูที่งานดีกว่า วันนั้นเราไม่ได้ตั้งใจจอดรดดูปกับจิม เพราะไปกินติ่มซำที่ดาวน์ทาวน์แล้ว จิมนึกขึ้นได้ว่ามีงานแอร์โชว์นี่หน่า แล้วมีนัดกับน้องสาวจิมตอนเย็น จิมเลยขอจอดรถดูแถวนั้นประมาณครึ่งช.ม. เค้าชอบมากเลยอ้อม แต่เราเฉย ๆ นี่ถ้าไปดูที่งานคงจะดีกว่าเยอะ ว่าแต่หลานชายอ้อมหล่อจังอ่ะ ชอบคนหัวหยิกเหมือนกัน น่ารักเชียว
OohiO
Post a Comment