Happy Birthday to Me...

...and it's all about me, me, me, and me!! คือจริงๆก็ไม่ได้เป็นวันของอ้อมเท่านั้นหรอก แต่คริสก็พยายามที่สุดที่จะทำให้อ้อมรู้สึกว่าวันนี้เป็นวันของอ้อมจริงๆ

เมื่อวานเป็นวันแรกที่แดดออกจริงๆตั้งแต่มานิวยอร์คนี่ อากาศอุ่นสบาย สดใสมาก แต่คริสต้องทำงาน!! คือถ้าอากาศดีเมื่อไหร่นี่ยิ่งต้องรีบให้คนงานทำงานใหญ่เลย เพราะตอนนี้ทำข้างนอกแท็งค์น้ำอยู่แต่ถ้าฝนตกเฉอะแฉะๆนี่ก็ไม่ได้ทำอะไรล่ะค่ะ พ่นสีไม่ได้ เพราะฉะนั้นเมื่อวานนี้อ้อมก็ต้องตื่นแต่เช้ามืดตอนตีห้าสี่สิบห้ามาทำหน้าที่ภรรยาที่ดี ต้มกาแฟ ทำ egg (Mac) muffin ให้คริสทานเป็นอาหารเช้า แต่มัฟฟินอ้อมเป็นแบบ healthy ดีต่อสุขภาพกว่าของแมคโดนัลด์นะ ใช้ whole wheat English muffin ปิ้งใส่ scrambled egg ชีสและ turkey เดี๋ยววันหลังถ้าไม่มึนขี้ตามากนัก จะถ่ายรูปมาให้ดู เสร็จแล้วก็ทำแซนด์วิชอีกสองคู่กะให้คริสแพ็คไปทานเป็นอาหารกลางวัน (ประหยัดและดีต่อสุขภาพ)แต่คริสไม่ได้เอาไปเพราะคิดว่าเดี๋ยวกลางวันจะหาเวลาแว่บกลับมาหา อ้อมก็ขอบอกว่า เออ งั้นตอนจะออกไปทำงานตอนบ่ายอ้อมขอติดรถไปเดินเล่นที่ห้างทางผ่านแล้วกัน แล้วคริสเสร็จงานค่อยมารับ คริสก็บอกเดี๋ยวโทรมาบอกละกันว่าจะเอายังไง อ้อมเองก็ไม่ได้อะไรอยู่แล้ว ขอให้ได้ออกไปข้างนอกบ้างเท่านั้นแหละ แล้วตอนเย็นค่อยไปหาอะไรอร่อยๆทานกัน

ปรากฏว่าคริสไม่ได้กลับมาตอนกลางวัน แถมยังใจดีซื้อพิซว่าเลี้ยงคนงานอีก อ้อมก็เลยอุ่นข้าวผัดไก่ที่ทำไว้วันก่อนทานคนเดียว หน้าตาน่ากินมั้ย หนักผักสุดๆ สีเหมือนข้าวผัดเด็ก

พอบ่ายสองคริสก็กลับมา เสร็จงานเร็ว เย้ คริสก็บอกจะพาไปมอลล์อีกที่ มอลล์นี้อ้อมก็เป็นคนเสิร์ชเจอเองแหละ เป็นมอลล์ใหญ่มีร้านที่มอลล์ที่ไปประจำที่โอไฮโอไม่มีหลายร้าน ก็เลยขับรถไปที่มอลล์นี้กัน ไม่ไกลเท่าไหร่ สิบกว่าไมล์เอง

ไปถึงอ้อมก็เข้าร้านโปรดที่เล็งไว้แล้วเลย H&M สวรรค์มากๆ ร้านใหญ่ของเพียบ ร้านนี้มาจากยุโรป ของดี คัทติ้งสวย ราคาไม่แพง แต่เสียอย่างของเซลส์ไม่ค่อยมี อ้อมก็เล็งๆโค้ทยาวไว้ตัวนึง เอาแจ็คเก็ตวูลมาลองอีกตัว ก่อนไปส่องกระจกดู คริสก็บอก cute อ้อมไปส่องดูเอง เออ สวยจริงด้วย คริสบอก อ้าวนี่ไม่เชื่อกันนี่หว่าตอนบอกว่า cute ฮ่าๆ ก็เชื่อไม่ค่อยได้นี่นาเห็นซื้อเสื้อให้เราแต่ละตัว ยังไม่เคยได้ใส่เลย นอกจากเป็นเสื้อยืดเอาไว้ใส่นอนกับใส่อยู่บ้าน อ้อมไปดูสเวตเตอร์ อุ๊ย สวยอีก คริสเห็นท่าจะใช้เวลานานก็เลยออกไปรอข้างนอก สุดท้ายอ้อมก็ซื้อแค่ที่คาดผมกับยางรัดผมมาก่อน ส่วนพวกเสื้อจะไปดูร้านอื่นก่อน

จากนั้นก็เดินในมอลล์ไปเรื่อยๆ เดินผ่านร้าน Godiva ก็คุยๆกันว่าน่าจะหาซื้อของหวานๆ เช่นช็อคโกแล็ต ติดห้องไว้บ้าง แต่ไม่เอาโกไดว่านะ เมินสุดฤทธิ์ แพงเกินคุณภาพช็อคโกแล็ตไป เดินไปเดินมาเจอร้าน Lindt ต้องเข้าค่ะ ต้องเข้า ยี่ห้อโปรด ไม่แพงหูฉี่และอร่อย คนขายใจดีให้ทรัฟเฟิลมาแซมเปิ้ลสองลูก อ้อมขอเป็น dark chocolate เขาบอกมีแต่ extra dark ได้มั้ย หูย ถามอะไรอย่างนี้ ได้สิคะ ยิ่งดาร์คยิ่งดี อ้อมไม่ได้ทาน milk chocolate นานแล้ว เพราะมันหวานไป พอทานลูกที่เขาให้มาชิมเท่านั้นแหละ เดินไปคว้าถุงดำๆที่เห็นในรูปข้างล่างหมับมากอดไว้ก่อนเลย เสร็จแล้วก็เห็นที่เป็นแท่งๆลดราคา ซื้อสามแถมหนึ่ง เอาอีก เป็นแท่งๆมันไม่แพง (ว่าแล้วก็อยากไปยุโรป แท่งแบบนี้หาได้ในซุปเปอร์มาร์เก็ต อร่อยทุกยี่ห้อ) คว้าแท่งๆมาชักเริ่มลังเล เอ ไอ้ถุงดำนี่มันแพงนะ บอกคริสว่าไม่เอาดีกว่า คริสคว้ามาวางที่เคาน์เตอร์ให้เลย บอกชอบก็ซื้อไปเถอะ สรุปเลยซื้อมาหมด ไม่รู้เมื่อไหร่จะทานหมด (ไม่น่านาน อิอิ)

เดินๆจนทั่วมอลล์ อยากได้ puffy vest ของร้าน Charlotte Russe ตัวนึง (เป็นเสื้อกั๊กพองๆ)แต่เปลี่ยนใจไม่เอาดีกว่า เพราะอยากได้โค้ทยาวที่ H&M มากกว่า จริงๆตอนแรกอยากซื้อทั้งสองตัวเลย แต่รู้สึกจะเยอะเกิน ก็เลยกลับมาที่ร้าน H&M ลองโค้ทยาวอีกที ใส่เบอร์เล็กสุดพอดีกว่าแฮะ แต่ดันไม่มีสีที่อยากได้ ก็เลยลองแจ็คเก็ตอีกที หูยมันพอดีแบบไม่เคยมีแจ็คเก็ตที่ไหนพอดีตัวอย่างนี้มาก่อนเลย เป็นวูลอุ่นด้วย ก็เลยเอาตัวนี้แทนโค้ท กะว่าสั้นๆอย่างนี้ก็ไว้ใส่แทน puffy vest ที่อยากได้ก็แล้วกัน ขจัดความอยากไปอีกหนึ่งอย่าง ตัวนี้ไม่แฟชั่นจ๋าเหมือน puffy vest ด้วย ใส่ได้นานกว่า

เนื่องจากแจ็คเก็ตมันถูกกว่าโค้ทก็เลยถือโอกาสไปสอยสเวตเตอร์มาอีกตัวกับเสื้อยืดสีดำอีกหนึ่งตัว สรุปออกมาหลายอยู่

ออกจากมอลล์มาทานอาหารญี่ปุ่นร้านใกล้ๆโรงแรม อ้อมสั่ง chirashi ข้าวหน้าปลาดิบ งั้นๆมากและแพง (แพงเป็นปกติของร้านญี่ปุ่นที่นี่ คืดถึงฮาวายจริงๆ)

คริสสั่งชุด tonkatsu หมูชุบแป้งทอดตามเคย กินไปบ่นไปว่ามันไม่อร่อยและแพง กะหล่ำฝอยรองใต้หมูทอดตามแบบฉบับก็ไม่มี ของอ้อมทำอร่อยกว่า หุหุ อ้อมบอกว่านึกถึงร้าน Zen ที่บางกอกเนอะ ชุดละ 120 บาทเอง ที่นี่ชุดละ $12.50

เนื่องจากราคาแพงก็กินกันจนหมดล่ะค่ะ เสร็จแล้วก็ไปซื้อของมาตุนไว้ในตู้เย็นที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต กลับมาถึงที่ห้อง คริสเหนื่อยเชียว น่าสงสาร คริสบอกว่าหวังว่าอ้อมมีความสุขในวันเกิด อ้อมก็บอกมีสิ ได้อยู่ด้วยกันก็โอเคแล้ว และถ้าคราวหน้าอ้อมอยากซื้ออะไรอีกช่วยตบกระโหลกเตือนสติด้วยนะ แต่ เอ ถ้าได้รองเท้าอีกสักคู่กับเข็มขัดรัดเอวที่ตอนนี้ฮิตๆกันสักเส้นก็ดี ฮ่ะๆ

ปอลอ: ขอขอบคุณทุกๆคนที่อวยพรวันเกิดมาทั้งในบล็อกในเว็บบอร์ดและทางอีเมลนะคะ ขอให้ความปรารถนาดีที่ทุกคนให้อ้อมสะท้อนกลับไปหาทุกๆคนค่ะ