Florida Trip: Day 4 (3)

จากนั้นก็เดินไป Tomorrowland โลก(สมมติ)อนาคต เป้าหมายคือ Space Mountain ซึ่งเป็นรถไฟเหาะในอวกาศ(ที่แคบๆมืดๆ) อ้อมแอบเสียวเล็กน้อยเพราะไม่ได้นั่งรถไฟเหาะมานานแล้ว แถมไม่ค่อยถูกกับอะไรแบบนี้ซักเท่าไหร่ บางทีแค่นั่งรถธรรมดายังมึนเลย แต่ก็เอาวะ มาแล้วต้องเล่น คริสบอกของที่นี่มีแต่ระดับเดะๆ kiddyๆ อ้อมไม่เป็นไรหรอก

ทางเข้า Tomorrowland

อ้อมว่าส่วน Tomorrowland นี่เป็นส่วนที่ดูเก่าที่สุดในปาร์ค คือแทนที่จะดู เป็นโลกอนาคตดูมันย้อนยุคแบบเชยๆยุค 70's มากๆ ก็คงเป็นเพราะว่ามันมีมาตั้งแต่ช่วง 70's ที่ Disney World เปิดนั่นแหละ การดีไซน์เลยเป็นยุคนั้นแต่ก็น่ารักดี

ก่อนไปเล่น Space Mountain แวะไปเล่น Buzz Lightyear's Space Ranger Spin ก่อน นั่งรถที่บังคับให้หมุนซ้ายขวาได้ มีปืนเลเซอร์ให้คนละกระบอกคอยยิงเป้าตามข้างทางเก็บคะแนน ดูเหมือนให้เด็กเล่นแต่มันส์ดีแฮะ แต่เจ็บใจมากเนื่องจากคริสเป็นคนบังคับซ้ายขวา อ้อมเลยไม่สามารถยิงเป้าทางด้านอ้อมได้เท่าไหร่ คนิสทำคะแนนได้เกินครึ่งแสน อ้อมได้แค่ไม่ถึงหมื่นเลย ฮึ

จากนั้นก็ไปต่อคิวสักประมาณ 15 นาทีก็ได้ขึ้นรถไฟเหาะ Space Mountain มันส์มาก เร็วและหักเลี้ยวแคบๆหลายรอบ ทั้งขบวนรถมีอ้อมกรี๊ดๆอยู่คนเดียว ตอนลงจากรถคนที่นั่งข้างหน้าถึงกับหันมาดูหน้าอ้อม ฮ่าๆ เขาคงคิดในใจว่าคิดดี้ๆเดะๆแค่เนี้ยะ กรี๊ดทำไม อย่างที่คริสบอกว่าจริงๆมันไม่ได้น่ากลัวมากเลย แบบเด็กๆก็เล่นได้มากกว่า คริสบอกว่าอยากเล่นของจริงต้องไป Cedarpoint สวนสนุกในโอไฮโอที่ติดอันดับโลก อันนั้นอ้อมไม่ไหวชัวร์ๆ หัวใจวายคารถไฟแน่ๆ

เสร็จจากนั้นมาแวะร้านขายของ แต่ไม่ซื้ออะไรเลยอีกรอบ

ขอใส่หูมินนี่หน่อย ต้อนรับคริสต์มาส

เรนเดียร์มิกกี้ตัวอวบกับซานต้ามิ่นนี่ ฮ่าๆ

เดินกลับไป Fontierland มีพาเหรดรอบแรกพอดี

ตอนนั้นสองลุงป้าก็เริ่มเหนื่อยแล้วค่ะ เดินกันไปแบบเหี่ยวๆ จะไปขึ้น Splash Mountain แต่คนเยอะก็เลยไปเสียบตั๋วรับ fastpass ซึ่งเป็นตั๋วที่ทำให้เราสามารถกลับมาที่เครื่องเล่นได้ในเวลาที่กำหนดเพื่อที่จะไม่ต้องต่อคิวเดินไปข้างหน้าแถวได้เลย วันนั้นคนไม่เยอะ ได้เวลารอแค่ชม.เดียว

ระหว่างรอ คริสก็หลบไปสูบบุหรี่ตามเคย อ้อมก็ทำตัวพลังเยอะ ไปขึ้น Swiss Family Tree House บ้านต้นไม้(ปลอม) ตอนเดินกลับไปหาคริส สวนกับคนเอเชียครอบครัวนึงเดินกันมา คนนึงในนั้นหน้าเหมือนเพื่อนเก่ามากๆ แต่ปากหนักไม่ได้ลองทัก กลับมาหาคริส คริสยังถามเลยว่าเห็นคนไทยกลุ่มนั้นรึเปล่า (คริสนี่ก็เก่ง แยกได้ออกด้วย) อ้อมบอกเห็นแถมเหมือนเห็นเพื่อนด้วย แต่ไม่ได้ทัก แง้ เสียดายมากๆเลย ออนนี่จ๊ะ ถ้าอ่านบล็อกพี่อยู่ก็บอกกันด้วยนะ ว่าใช่ออนนี่หรือเปล่า

ระหว่างรอขึ้น Splash Mountain ก็อยากไปถ่ายรูปกับมิกกี้ ก็เลยต้องกลับไปที่ Toontown คราวนี้ฉลาดแล้ว ไม่ขอเดิน ขอนั่งรถไฟที่วิ่งวนๆรับคนอยู่ในปาร์คแทน

รถไฟผ่าน Big Thunder Mountain Railroad รถไฟเหาะแบบเบบี้ๆ อันนี้อ้อมกับคริสกลับมาขึ้นก่อน Splash Mountain

หน้าตารถไฟที่วิ่งวนไปวนมาในปาร์ค แบบโบราณๆน่ารักดี ขึ้นรถกันทุกคนแล้วคนขับจะตะโกนว่า "All Aboaaaaaaaaaaard!"

นั่งไปแป๊บเดียวก็ถึง Mickey's Toontown Fair (กลุ้มใจ เพิ่งฉลาดเอาตอนบ่าย ตอนเช้าเดินซะเมื่อยไปหมด) ลงที่สถานีแล้วก็เดินไปบ้านพี่มิกกี้

เข้าไปต่อคิวถ่ายรูปกับมิกกี้

รูปคู่กับมิกกี้ พี่มิกกี้เป็นสุภาพบุรษมากๆ เอาแขนมาให้ควงด้วย (แต่พี่มิกกี้ตัวเล็กกว่าที่คิดอ่ะ อย่างว่าเขาสำหรับเด็กๆ เรามันเด็กควายแล้วก็เลยสูงกว่าพี่มิกกี้อีก เอิ๊กส์)

รูปหมู่ =^_^=

ก่อนจาก พี่มิกกี้หอมมือด้วย วุ้ย แอบเขินอ่ะ อิอิ

อิ่มเอมใจได้เจอมิกกี้เสร็จก็นั่งรถไฟกลับไป Frontierland เป้าหมายคือ Splash Mountain แต่ไปขึ้น Big Thunder Mountain Railroad ที่เห็นในรูปข้างบนกันก่อนเป็นการซ้อม

ทางเข้า Splash Mountain ซึ่งก็อารมณ์เดียวกันกับล่องแก่งที่แดนเนรมิตแต่โปรดักชั่นเจ๋งกว่าเยอะ

ที่เห็นข้างหลังคือ Splash Mountain ภูเขาสูงๆนั่นสูงกว่า 50 ฟุต ระทึกใจมากตอนพุ่งลงมา เสียวไส้ดีแท้ๆเพราะมันสูง ตอนอยู่ข้างบนยอดนั่นเห็นวิวหมดทั้งปาร์คเลย ตอนลงมาก็กรี๊ดกันสนั่น ตัวไม่เปียกเท่าไหร่ที่ห่วงคือกระเป๋า ฮ่าๆ อ้อมกอดกระเป๋าใบใหม่ไว้แบบแนบแน่นมาก ประมาณว่าตรูยอมเปียกเองดีกว่าให้กระเป๋าเปียก คริสก็เสียวไปด้วย พอโดนสาดก็จะถามว่ากระเป๋าเปียกมั้ย (ไม่ถามถึงตัวอ้อมนะ) แถมบอกว่าน้ำสกปรกกระเป๋าต้องด่างแน่ๆเลย แต่พอแห้งแล้วก็ไม่เป็นไรอ่ะ ไม่มีรอยเหลือเลย อุอุ รอดไป

หมดเรื่อง ride ต่างๆแล้วจ้า ลุงกับป้าแรงหมด เดินกันไปก็บ่นกันไปว่าถ้ามีลูกจะมีแรงพาลูกมาได้ไงวะเนี่ย แต่สงสัยถ้ามีลูกคงไม่มีปัญญาพาลูกมาได้อยู่ดี แพงเหลือเกิน ฮ่าๆ