Maddie's First Ride

ช่วงนี้ชีวิตวนเวียนอยู่แต่กับแมดดี้ค่ะ ไปไหนไม่รอด เหนื่อยมากๆ เพราะนอนไม่เต็มตา หวังว่าแมดดี้จะอั้นตอนกลางคืนเป็นเร็วๆ จะได้ไม่ต้องลุกพาเข้าห้องน้ำ

เมื่อวานคริสต้องไปทำธุระที่คลีฟแลนด์ ก็เลยพาแมดดี้นั่งรถเที่ยวเป็นครั้งแรก ปรากฏว่าแรกๆแมดดี้สั่นเป็นเจ้าเข้าเลย ร้องงึดๆแง้วๆอยู่ประมาณ 45 นาทีได้ อ้อมเอานั่งตักก็ยังไม่เงียบ ดูตื่นๆกับกระจกรถมากๆ (ตอนนี้กระจกรถเต็มไปด้วยรอยจมูกและน้ำลายแมดดี้) แต่หลังจากร้องจนเหนื่อย เธอก็หลับไปค่ะ หลับอยู่เบาะหลังบ้าง มาหลับที่ตักอ้อมบ้าง(น่ารักที่สุด) ถ้าไม่หลับก็ทำหน้าตาบ้องแบ๊วแบบนี้ เห็นแล้วมันเขี้ยวมั้ย

อ้อมปูทั้งผ้าทั้งหนังสือพิมพ์ไว้เบาะหลังอย่างดี เผื่อเกิดแอคซิเดนท์ แต่ไม่เลย แมดดี้อั้นตลอดทาง มีลงไปชิ้งฉ่องครั้งนึงตอนอ้อมกับคริสแวะที่แมคโดนัลด์ พอกลับถึงบ้านปุ๊บก็ปลดปล่อยทันที เก่งมากๆ คงเป็นเพราะไม่ได้ให้ทานข้าวกลางวันก่อนขึ้นรถด้วย แอบทรมาณหมานิดนึง เพื่อเราจะได้ไม่ทรมาณตามเช็ดทีหลัง แต่ระหว่างทางให้บิสกิตมันทานนะ

[หมาก็โงกหลับได้ค่ะ]

ตบท้ายด้วยข้าวผัดไก่กับป่อเปี๊ยะที่เพิ่งทำทานวันนี้ ดูเป็นอาหารเด็กไปหน่อย แต่อร่อยนะ ป่อเปี๊ยะชิ้นยักษ์มาก หน้าตาอาจไม่งามเท่าไหร่ แต่ไส้หมูเป็นหมู ผักเป็นผัก ไม่เหมือนกับที่ไปทานที่ร้าน แพงก็แพงมีแต่แป้ง ปอเปี๊ยะทอดที่นี่ขายชิ้นละ $1-2 ค่ะ ทำกินเองสะใจดี

อ๊ะ อ๊ะ ยังก่อน ยั่วน้ำลายผู้อ่านอีกนิดด้วยชีสเค้กของแมรี่แอน ดีที่ทานคราวนี้แมรี่แอนทำแค่ก้อนเดียว ตอนนี้หมดไปแล้ว ไม่งั้นทานทุกคืนแน่ๆ

อาหารที่อยากทานวันนี้: ต้มเลือดหมู ในซอยสามัคคี ใส่ตับ ไส้อ่อนด้วย เติมพริกน้ำส้มนิด พริกป่นหน่อย โอยยยยยยยยยย