Food Food Food!!

อาทิตย์นี้ชีวิตเรียบง่ายค่ะ ไม่ได้ไปไหนเท่าไหร่ อ้อมก็เลยว่าเขียนเรื่องอาหารดีกว่า รู้สึกจะเป็นหัวข้อที่ทุกคนชื่นชอบ มันคุยง่ายจริงๆนะ ไม่ว่าใครก็คุยได้ เป็นหัวข้อปลอดภัย บล็อกนี้เขียนๆหยุดๆค้างๆไว้แต่อาทิตย์ที่แล้ว อาจอ่านแล้วขาดๆเกินๆนะคะ มันเขียนแบบฝืดๆบ้าง

ช่วงนี้จิตใจฝักใฝ่แต่เรื่องอาหาร ถ้าเมื่อไหร่ต้องนั่งรถไปเป็นเพื่อนคริสไกลๆ อ้อมจะเหม่อฝันกลางวันนึกถึงอาหารที่อยากทานได้เป็นสิบๆอย่าง ส่วนนึงก็คงเป็นเพราะว่าคิดถึงอาหารไทยน่ะแหละ แต่อีกส่วนก็คงเป็นเพราะว่าอ้อมชอบอาหาร ที่ว่าชอบเนี่ยไม่ใช่ชอบทำหรือชอบกินนะ แต่ชอบดูชอบอ่านเรื่องอาหาร และก็เป็นมาตั้งแต่เด็กแล้วด้วย (พ่อกับแม่อาจแปลกใจว่า เอ ตอนเป็นเด็ก อ้อมก็ไม่เคยคิดจะจับตะหลิวช่วยแม่เลยนี่นา กินก็ไม่ได้กินมาก ตัวผอมกะหร่องก่อง แล้วมันไปสนใจเรื่องอาหารตอนไหน) ตอนเด็กๆมีหนังสือเล่มโปรดอยู่เล่มหนึ่งชื่อ"เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก" ที่เล่าถึงเรื่องชีวิตคนไทยสมัยก่อน(เทียบกับยุคนี้ชื่อหนังสือคงต้องเปลี่ยนเป็นเมื่อคุณทวดคุณชวดยังเด็ก) อ่านได้อ่านดีอ่านหลายรอบมากๆ แต่ตอนที่ชอบที่สุดจะเป็นตอนที่เล่าถึงเรื่องอาหารทั้งหลาย เช่นขนมปั้นสิบ หรือขนมหม้อตาล อ่านเป็นสิบๆรอบได้มั้ง อ่านไปจินตนาการไปว่าอาหารหน้าตาเป็นยังไง อร่อยแค่ไหน พอได้อ่านเรื่อง"บ้านน้อยในป่าใหญ่" ก็ชอบอ่านตอนที่เกี่ยวกับอาหารอีกนั่นแหละ เช่น เรื่องทำน้ำเชื่อมเมเปิ้ล อะไรอย่างนี้ โตขึ้นมาอีกนิดจำได้ว่านั่งดู(อ่านไม่ออก)หนังสือทำขนมที่น้าตุ๊กเอากลับมาจากอเมริกาได้ทั้งวัน พวกหนังสือแต่งหน้าเค้กด้วยมั้ง รูปสวยๆทั้งนั้น ดูได้ดูดี ที่จำได้แม่นว่าดูด้วยความทึ่งก็คือเรื่องทำน้ำตาลให้มันแข็งตัว เอามาปั้นเป็นลูกกลมๆได้ ดูแล้วดูอีกอยู่นั่นแหละ แต่ไม่ได้อยากทำนะ หลังจากนั้นความสนใจเรื่องอาหารก็หายไปช่วงหนึ่งค่ะ ช่วงวัยรุ่นช่วงเรียนมหาวิทยาลัยเนี่ยมันไปสนอย่างอื่นแทน ฮ่าๆ (อ๊ะ อ๊ะ อย่าคิดลึก ตอนนั้นชอบดูหนังกับอยู่กับเพื่อนมากกว่าอ่านหนังสืออื่นนอกจากการ์ตูนและหนังสือเรียน)

พอได้มาเรียนที่อเมริกา สวรรค์มาก มีเคเบิ้ลทีวีช่อง Food Network ดูมันอยู่นั่นแหละ สลับกับช่องแต่งบ้าน HGTV จะว่าดูเตรียมตัวเป็นแม่ศรีเรือนก็ไม่ใช่ เพราะดูเฉยๆ ไม่ทำซักอย่าง ของที่ทำทานเองตอนนั้นก็ทำแต่ซ้ำๆเมนูเดิม กินไปได้ทั้งอาทิตย์ (คือจริงๆอยากทานของอร่อยๆ แต่ความขี้เกียจมันมากกว่า ไม่ใช่คนทำกับข้าวเก่งนี่นา) พอมาตอนนี้เวลาว่างยิ่งเยอะก็ยิ่งหาเรื่องเกี่ยวกับอาหารอ่านได้มากขึ้น ตอนเช้าหลังจากเช็คอีเมลแล้วอ้อมก็จะไล่เปิดเว็บที่เซฟไว้ในแฟ้มย่อยใน favorites เรื่องอาหารล้วนๆ เอามาเผื่อแผ่กันตรงนี้ละกัน

• ห้องอาหารการกินของโต๊ะจตุจักรในพันทิป.คอม ไว้เปิดดูทั้งสูตรกับข้าวและรีวิวร้านอาหารในเมืองไทย ดูให้ความอยากมันทวีคูณ จากตรงนี้อ้อมก็จะตามไปอ่านบล็อกของคนที่โพสต์ไว้ทั้งหลายต่อใน Bloggang.com มีสูตรกับข้าวดีๆเยอะ
• Chez Pim เป็น food blog ภาษาอังกฤษเขียนโดยคนไทย(ไฮโซ)ที่อยู่ที่อเมริกานี่ มีทั้งเรื่องอาหารไทยและฝรั่ง
• Chocolate & Zucchini บล็อกภาษาอังกฤษอีกเหมือนกัน หนักไปทางอาหารฝรั่งเศส อ่านไปได้ทบทวนภาษาฝรั่งเศสที่เหลืออยู่เท่าหางอึ่งไปด้วย
• DavidLebovitz.com เชฟอเมริกันในปารีส หนักไปทางเรื่องช็อคโกแล็ต บางทีมีเสียดสีฝรั่งเศสและอเมริกา อ่านเพลินดี อ่านแล้วก็อยากไปปารีส ไปทานไปซื้อของกินตามร้านที่เขาแนะนำ
• The Amateur Gourmet บล็อกของนักเรียนป.โทการแสดงในนิวยอร์ค(ท่าทางจะเป็นเกย์) มีทั้งรีวิวร้านอาหารและกับข้าวที่ทำเอง เขียนแบบมีอารมณ์ขันดี
• she who eats สาวญี่ปุ่น(มั้ง)ที่เดินทางบ่อย รูปสวยมากๆๆๆ
• Tiger & Strawberries อันนี้เพิ่งค้นพบ ยังไม่ได้อ่านมาก เซฟไว้เพราะคนเขียนอยู่โอไฮโฮเหมือนกัน
• ครัวไกลบ้าน เว็บบอร์ดของแม่บ้านต่างแดนทั้งหลาย มีกับข้าวหลายสูตร

ตอนนี้อ้อมก็ทำกับข้าวบ้างด้วยความจำเป็น แต่ก่อนตอนอยู่อิลลินอยส์ได้ทานอาหารไทยเยอะเพราะทำงานร้านอาหารไทย อยู่ฮาวายได้ทานที่ไชน่าทาวน์ทุกอาทิตย์ แต่ที่บ้านที่โอไฮโอนี้ร้านไทยที่ใกล้ที่สุดอยู่ห่างไปกว่าครึ่งชม.แถมพ่อครัวคนทำเป็นคนจีน รสชาติไม่เอาอ่าว ทีนี้เวลาอยากทานอาหารไทยขึ้นมาจะทำยังไง ก็ทำอะไรไม่ได้มากค่ะ อ้อมก็ได้แต่ทำกับข้าวตามมีตามเกิดไปแบบที่มันไม่ยากมาก แต่ส่วนใหญ่แมรี่แอนก็เป็นคนทำกับข้าวที่บ้านนี้อยู่ดี แต่จะทำแค่เฉพาะมื้อเย็นเพราะเขาไม่ทานมื้อกลางวัน กว่าพ่อคริสจะลงมาข้างล่างก็เกือบเที่ยงแล้ว เขาก็เลยทานมื้อเช้าง่ายๆกันไป แต่อ้อมกับคริสตื่นเช้ากว่าก็เลยทานทั้งมื้อเช้าและกลางวัน ส่วนใหญ่มื้อกลางวันอ้อมก็ทำอะไรง่ายๆทาน ประเภทข้าวไข่เจียวหรือไม่ก็โหระพาเนื้อสับ(หากระเพราไม่ได้) บางทีก็บะหมี่สำเร็จรูปตามมีตามเกิดไป รูปข้างบนคือลาบวุ้นเส้นที่ทำทานเอง ให้แมรี่แอนชิมด้วย เขาก็ว่าอร่อย ไว้วันหลังคงได้ทำให้ทั้งบ้านลองทานกันตอนเย็น (แต่ไม่รู้เมื่อไหร่)

ต่อจากนี้เป็นต้นไป อ้อมจะปิดท้ายบล็อกด้วยอาหารที่อยากทานหนึ่งอย่าง

อาหารที่อยากทานวันนี้: แกงไตปลาที่คุณยายทำ (ไม่มีโอกาสได้ทานอีกแล้ว แต่ก็ยังคิดถึงอยู่เสมอ ไม่มีใครทำแกงไตปลาอร่อยเท่าคุณยาย)